Test Maserati Quattroporte V6 Diesel
Maserati is 100 (om precies te zijn op 1 december 2014) en dat feestje vieren we graag op verschillende manieren. Deze week staan we bij AutoEdizione zoals je merkt stil bij het heugelijke feit dat een van de mooiste Italiaanse merken alweer een eeuw oud is en een zeer bijzondere geschiedenis kent. Het is een indrukwekkend verhaal dat eigenlijk duidelijk maakt dat de drietand altijd overleeft. De kracht van een merk dat net zo onverwoestbaar lijkt als z’n oprichters Alfieri en zijn broers. Zelfs twee wereldoorlogen liet hen niet van de wijs brengen. Na deze pionierstijd zien we Maserati bovendien ook geteisterd worden door financiële en commerciële dieptepunten, maar de harpoen van Neptunus bleef ondanks dat altijd overal in de wereld respect afdwingen en wordt nooit dof. Dat lijkt ook de boodschap voor de toekomst. Het merk uit Bologna, Modena en tegenwoordig ook Turijn, verkoopt binnen een paar jaar beter dan ooit en wordt in allerlei gedaanten bewonderd. Ook nieuwe, want vanaf volgend jaar zien we de eerste SUV.
Het is niet voor niets dat Maserati zelfs de ballen heeft om in het jaar van het eeuwfeest (afgelopen voorjaar) een diesel in haar vlaggenschip te stoppen. Heiligschennis voor merkfanaten, maar eigenlijk geheel in de traditie als je goed leest hoe de broers vroeger wild experimenteerden op motorisch gebied. Maserati is misschien wel het enige merk in de wereld dat hier straffeloos mee wegkomt. Het gaat bij de ‘Tridente’ immers altijd om schoonheid en een goede technische basis. Wel, dat laatste bewijst de Italiaanse (60 graden) 2987 cc V6 diesel, in deze door Driessen Maserati aanbevolen oogverblindende donkerblauwe Quattroporte, op zeer verrassende wijze. Het blijkt een smeuïge ervaring. Vorig jaar merkten we het al in de Ghibli diesel, al kunnen we die rijbeleving niet één op één vergelijken met de rit in de grotere broer.
Ok, hij heeft niet die goddelijke brul van de Quattroporte V6 benzine met dubbele turbo, die we in 2013 samen met nieuwkomer Ghibli mee op pad namen. Toch is het door technici georganiseerde geluid van de diesel boven verwachting stoer. Wie dagelijks koninklijk wil rijden (en er voor in de markt is) als een Romeinse god der wereldzeeën, moet dit model maar eens serieus overwegen. Vooral als je ook het relatief gematigde verbruik ook nog eens weet te waarderen. Als je het ons vraagt is het een goede zet van Maserati geweest, om deze krachtbron niet alleen voor de Ghibli te reserveren. De 275 paarden (in Italië ook met 250 pk) voel je namelijk bij 4000 toeren tot op de laatste tot onder je stoel tot leven komen en is een orgie aan koppel. Om precies te zijn een dikke 600 Nm, blijvend tussen de 2000 en 2600 toeren. In slechts 6,4 seconden ga je richting de honderd en zo’n 1885 kg worden gelanceerd alsof het geheel niets weegt. Wie denkt dat dit de versie van de Quattroporte is die je maar beter over kunt slaan, doet er goed aan eens over zijn eigen schaduw heen te stappen.
Op de achterwielen aangedreven en niet op alle vier zoals de S Q4 van vorig jaar. Het kan aan ons vooroordeel liggen, maar het lijkt een mooiere rijsensatie qua dynamiek. Sowieso is de 5,26 m lange Quattroporte qua weggedrag een sportsedan van de bovenste categorie. Wellicht is het stuurgevoel ietsjes te licht, maar deze Quattroporte nodigt uit om vooral zelf te rijden ondanks de balzaal achterin. Overigens zal volgend jaar een ‘QP’ Q4 met dit blok uit Cento op de markt gelanceerd worden. Het team van Maserati Powertrain heeft zich over dit blok gebogen en met goed resultaat. Aanpassingen werden gedaan aan de turbine, maar ook het spruitstuk en het uitlaatsysteem zelfs is hertekend. Tot slot is ook de carter aangepast (door het gebruik van ander meer elastisch materiaal) om vibraties zoveel mogelijk te reduceren. Daarin is men 100% geslaagd kunnen we wel zeggen. De aangename ZF 8-traps automaat (gekoppeld aan speciaal voor Maserati bedachte software) doet zijn werk naar behoren. Ondanks dat we in bepaalde andere bolides dat wel graag doen (4C, 8C, GranTurismo), hebben we in de majesteitelijke Quattroporte diesel niet snel de neiging om aan de peddels achter het stuur te zitten. Alleen als het echt moet… Zich herpakken doet hij immers altijd wel en het is nu eenmaal niet de soort auto die daar direct om vraagt.
Het is kilometer vreten op z’n best met de Quattroporte V6 diesel, waarbij het eigenlijk te aangenaam is om op rustige wijze permanent boven de toegestane snelheid te rijden (top van iets meer dan 250 km per uur). Vooral als je weet dat je er in ieder geval niet snel bij de benzinepomp voor gestraft zult worden met gemiddeld 6,2 l/100 km (CO² van 163 g/km). Het is volgens Maserati een Euro5+ motor. Dat plusje toont al aan dat dit blok al bijna draait volgens de Euro6-normering. Waar het bij deze Quattroporte diesel echter echt om gaat, is dat comfort en levendigheid beide worden gegarandeerd in perfect harmonie. De onovertroffen typische 5 sterren Maserati-ambiance in het interieur, met zeer mooi verlicht en ontworpen dashboard, voelt als verwennerij op het hoogste niveau. Typisch Italiaans dus, net als een voor jou door een oud heertje aangemeten maatpak. Geen Duits slagschip, dat deze soort feeling zal evenaren..’auch kein diesel’. Qua elektronische foefjes zullen de Germanen dit wonder uit Turijn zonder twijfel buitenspel zetten. Maar dan kijken we weer even naar die prominente drietand op dat fijn ontworpen stuur… “È una Maserati!”
[nggallery id=1071]
