Rij-impressie Fiat Panda 4×4: Aantrekkelijke alleskunner

Het uitvoerig testen van de Fiat Panda 4×4, is zo’n moment waar we als redactie van AutoEdizione enorm naar hebben uitgekeken. En niet ten onrechte, want hoeveel plezier kun je wel niet beleven aan deze kleine brok graniet uit Pomigliano d’Arco! De term ‘wolf in schaapskleren’, wordt normaal gesproken gebruikt voor minder opvallende sedans met veel pk’s, maar mag wat ons betreft ook bij deze mini-Offroader van Fiat gehanteerd worden. De nieuwe Panda 4×4 is in alles een waardige opvolger van z’n voorgangers. Stiekem durven we zelfs de stelling aan dat versie 3.0 de kroon spant en een icoon(tje) in wording is. Dat een 500 sexy is weet heel de wereld, maar de Panda is dat met al z’n bescheiden harmonieus ontworpen details in onze optiek net zo goed. Met de saus van een SUV is dat bovendien nog veel meer het geval. We kregen ondanks dat -in tegenstelling tot onze ervaringen met het zusje in hetzelfde segment– veel minder geïnteresseerde blikken van de argeloze medeweggebruikers, die bovendien al helemaal niet beseften wat dit ‘lekkere ding’ allemaal kan.

Het is een beetje als onze Olympische ster Ranomi Kromowidjojo… Over de naam wordt veel gelachen, terwijl de enige die een reden heeft om te lachen zij zelf is. Ze is ontzettend knap, maar niet iedereen merkt dat direct op en je bek valt open als je ziet hoe ver ze kan gaan om een volgend record te verbreken. Zo’n kampioen is de Panda 4×4 nou ook. Dat erkende afgelopen jaar ook de vakkundige jury van Top Gear, die ‘m tot ‘SUV of the year 2012’ bombardeerden. Stoer, mooi, technisch begaafd en oerdegelijk dus, waardoor we mogen spreken van een zeer unieke Fiat. Bij het nadenken over een directe concurrent kwamen we er dus ook even niet uit…

Nadelen vonden we niet echt bij deze zeer aangenaam rijdende mini-SUV. De tegenslag vonden we meer in het weinig glooiende Hollandse landschap rondom ons, al zagen we de doorgaans door ons zo gehate grote kans op regen, plots als een buitenkans. Ergens in Twente vonden we op een zeldzaam braak liggend terrein, eindelijk een leuke uitdaging in de vorm van steile zandheuvels, met rondom de nodige diepe grillige plassen en modderpaden. Het bleek die middag de ideale speeltuin voor een 30-plusser in een Panda 4×4 (lees groot kind).

Alleen als 85 pk sterke TwinAir wordt de Panda 4×4 in ons land geleverd. Bij het echte bultenwerk fantaseerden we wat het koppel betreft misschien even over de 1.3 MultiJet II, die in Italië veel verkocht wordt, maar ‘On road’ hadden we daar helemaal geen last van. Dat kwam vooral doordat het verbruik ons flink meeviel, wat bij de vorige generatie nog weleens de pret bedierf. Op papier is dat 0,7 liter per 100 km meer dan de normale (4,9 i.p.v. 4,2), maar voor ons gevoel reden we juist zuiniger door het veelvuldige gebruik van de zesde versnelling, die niet op de andere benzine-Panda’s te vinden is. We ervoeren de aangrijping als iets vlotter dan wat we gewend zijn en eigenlijk is deze 0.9 Turbo domweg snel voor zo’n klein blok. Dat deze auto 75 kg zwaarder is dan een normale Panda, konden we op geen enkele manier merken (1025 i.p.v. 950). Bochtjes rijden geeft uiteraard meer plezier in een 4×4 en was zelfs op hogere snelheden niet snel ongemakkelijk. De iets hogere zit, die we al kenden van de Trekking Natural Power op CNG, zorgt voor een nog meer comfortabele rit. Zoals gezegd vinden we de Panda 4×4 erg mooi om te zien, vooral in deze tint Verde Toscano met de stijlvolle Titaniumgrijs getinte 15-inch velgen. Een echt hebbeding dus, die je kunt binnenhalen voor 17.770 euro. Gezien het genot, geen weggegooid geld. In ons land is enkel het rijke uitrustingsniveau ‘Climbing’ verkrijgbaar.

[nggallery id=963]