Pure Alfa-emotie in getuigenverslag van een AutoEdizione-winnaar

Dat emoties voor een Italiaans merk als Alfa Romeo hoog op kunnen lopen, bewijst ons CLUB-lid Jacco Riswick, die nota bene nog niet zo lang besmet is met het verslavende gif van de Biscione. We hadden ons afgelopen zondag dan ook geen betere winnaar kunnen wensen en bedanken hem voor dit spontane lezersverslag over die dag tijdens Viva Italia! en natuurlijk over zijn overweldigende 8C Experience die bij de AutoEdizione stand begon. We zagen iemand met een Alfa-virus tijdens een koortsaanval! Alfisten zoals Jacco moeten een bel doen rinkelen bij mensen die geloven dat het merk al jaren lang dood is… Maar dat is een andere discussie… Laten we zeggen dat Alfisten als Jacco ook weer wat bellen doet rinkelen bij ons, bij mensen die het merk aan de man moeten brengen en natuurlijk bij de makers van Alfa Romeo. Wil je ook iets met ons delen, mail ons gerust!

Viva Italia in Assen

Een dag die, zo zou later blijken, voor mij heel anders uitpakte dan ik ooit had durven dromen.
Vroeg opgestaan in Almelo en om 7:45 reden we de oprit af op weg naar Assen. Hoopvol (en misschien een beetje naïef) als we waren ging gewoon de kap open op de heenweg! En niet tevergeefs want na een kwartiertje brak het zonnetje al door en zijn we met het dak open in het zonnetje door het ontwakende Twente en Drenthe gereden.

Ondanks dat we redelijk vroeg aankwamen in Assen waren we verre van de eersten die er waren. Natuurlijk waren o.a. Harold en Sjoerd al van de partij. De spider bij de rest van het Alfaforum geparkeerd en eerst de hele auto maar even nagelopen met een spraytje en twee doeken. Even hallo gezegd tegen te bekenden en een kort rondje gelopen, om te eindigen bij de tunnel waar al het moois aan kwam rijden.

Toen besloten om de andere parkeerplaats te gaan verkennen. Daar liepen we langs de stand van Auto Edizione (http://www.autoedizione.nl/ ) waar ik even besloot te informeren of er al een winnaar bekend was van hun Facebook actie. Die was er nog niet…nog even een praatje gemaakt bij de stand en toen kreeg ik te horen dat ik over een uurtje even terug moest komen…dat maakte het wel erg spannend! We zijn dus maar even de rest van het terrein gaan verkennen en bij de andere clubs wezen kijken maar eigenlijk spookte er maar één ding door mijn hoofd: wat als ik zou winnen?!

Ik denk dat ik voor veel Alfisten spreek dat de 8C (zowel de Competizione als de Spider) de droom auto is, in ieder geval wel voor mij. Ook al ben ik nog niet zo lang Alfist als vele anderen, maar ik weet wel dat ik volkomen besmet ben met het virus en dat het niet meer te genezen is. Maar ik moet zeggen dat vóór ik Alfist was, toen ik de 8C voor het eerst zag op Top Gear, het al een verschrikkelijk mooie auto vond, toen in mijn ogen al één van of misschien wel dé mooiste auto ooit gemaakt. Zodra je dan besmet raakt met het virus raak je toch enige objectiviteit kwijt en wordt die schitterende auto in jouw ogen nog een stukje mooier. Dus als je dan te horen krijgt dat je misschien kans maakt op een rit in je droomauto op het circuit, gaat het Alfahart toch wat sneller kloppen.

Na een uur me weer gemeld bij de stand waar ik het te horen kreeg:
Je hebt gewonnen!
Het duurde even tot het echt to me door drong: Ik ga gewoon in mijn droom auto het circuit op!

De tijd van het rijden was nog niet bekend en dat kreeg ik later nog te horen maar tot dat telefoontje heb ik daar rond gelopen met een grijns van oor tot oor! Natuurlijk meteen mijn ouders en wat vrienden gebeld, zo blij was ik.
Eindelijk een beetje geluk na het overlijden van mijn Alfa 156, en wat is er een betere verzachting van de pijn dan een rit in de nu al legendarische Alfa Romeo 8C spider. Dit had ik nooit zo durven dromen en dan is het opeens zo ver.

Ik ben maar bij de stand blijven wachten tot het zo ver was. Eerst samen met de eigenaar en bestuurder(of coureur?) van de spider naar de briefing geweest. We zouden meerijden met de Ferrari’s en Lamborghini’s(en een verdwaalde Porsche?). Dat werd dus rijden tussen echte supercars!

Toen de eigenaar instapte en de motor startte had ik wel even een kippenvel momentje, toen drong het echt tot me door: Ik ga gewoon met de 8C mee het circuit op!

En dan stap je in…Wat een geweldig mooi interieur! De afwerking, de gebruikte materialen, alles is gewoon perfect. Ik zal er geen autoreview van maken, want die hebben jullie natuurlijk allemaal wel gelezen van de 8C. Maar gewoon de ervaring, dak open, het geluid van de motor, het interieur, het klopte gewoon allemaal en dat terwijl we nog rustig reden op de paddock! Hoe zal dat straks wel niet zijn op de baan?​!

Op naar de oprit van het circuit om daar aan te sluiten bij de Ferrari’s en Lambo’s. Er werd door een medewerker van het circuit nog moeilijk gedaan over het ontbreken van een sticker maar na wat heen en weer te bellen mochten we uiteindelijk toch de baan op.

De poort door…en het gas er op, man wat een geluid! En die acceleratie! Alle objectiviteit vloog de deur uit; heel leuk een V10 of V12 maar het geluid van deze brullende V8 daar kan voor mij in ieder geval niets meer tegen op, zeker niet na vandaag. De eerste ronde ging nog “rustig” achter de pacecar maar zodra deze van de baan af was ging het gas er op en leken er 450 Italiaanse raspaarden los te breken. Voor ons reed een Countach die er in de 3^e bocht al uitspinde daarna reden we achter een Gallardo met daarvoor weer een Murciélago. Het werd ook al snel duidelijk dat de bestuurder echt wel wist wat hij deed, wat kan die man rijden! Het laat remmen voor de bochten en dan het hard uitaccelereren: fantastisch gewoon!

Ik heb een klein stukje kunnen filmen maar wilde het niet te lang doen, want ik wilde hier gewoon van genieten, en dat heb ik gedaan met volle teugen. In de mooiste supercar tussen andere Italiaanse supercars, zonnebril op en het gebrul van die machtige V8 in je oren…veel beter dan dit wordt het niet! Tijdens mijn laatste(4^e) ronde rolden letterlijk de tranen over mijn wangen van geluk, zonder twijfel de mooiste ervaring van mijn leven en niemand die dit nog van me afpakt.

Toen ik af werd gezet in de pitstraat stapte ik uit met knikkende knieën, trillende handen en helemaal buiten adem. Rustig richting de Auto Edizione stand gelopen en daar de mensen van de website weer tegen gekomen. Ik moest even bijkomen, kon geen fatsoenlijk woord uitbrengen zo diep onder de indruk was ik. Langzaam maar zeker begon ik weer met beide benen op de grond te staan. Het lukte me nog steeds niet echt om te beschrijven hoe het was, ik kon niet op de woorden komen. Toen de eigenaar terug was op de stand met de spider heb ik hem nog even bedankt voor deze onvergetelijke ervaring.

Even naar de miniaturen geweest want nu moest er natuurlijk wel een mooi model van de 8C mee naar huis, helaas hadden ze geen spider maar die komt er nog wel en ook in 1:18!
Nog even een rondje gelopen over het Alfa terrein en wat bekenden gedag zeggen.
Snel een hapje wezen eten en maar terug gegaan naar de auto. Helaas begon het iets te regenen dus we zijn vertrokken met de kap dicht maar al snel klaarde het op en konden we de kap open doen om in het zonnetje terug te rijden.

In Almelo heb ik even alle foto’s en filmpjes verzameld en toen werd ik afgezet bij het station, om tijdens de terugreis in de trein te kunnen dagdromen over deze prachtige dag!

Ik wil graag Auto Edizione en de eigenaar van de Alfa Romeo 8C bedanken voor deze geweldige ervaring!