Pirelli in Chinese handen, einde van een tijdperk?
De Italiaanse bandengigant Pirelli is binnenkort een door het Chinese ChemChina gecontroleerde multinational. Het eind van een glorieus hoofdstuk in de geschiedenis van de Italiaanse industrie? Wel als je ook vindt dat Volvo niet langer Zweeds is en FCA z’n afkomst op Lingotto heeft ingeruild voor een kantoor in Londen en Detroit. Kortom, als je vindt dat de identiteit van de nationale industrie z’n bestaansrecht heeft verloren zodra er buitenlandse inmenging heeft plaatsgevonden. De realiteit is gelukkig een stuk genuanceerder, maar meer nog dan in Nederland misschien ooit het geval zal zijn bij de overname van door een buitenlands concern, ligt de headline over Pirelli eind vorige week bij veel Italianen erg zwaar op de maag.
Alberto Pirelli en zijn zoon Leopoldo tijdens de voltooiing van de laatste verdieping van de wolkenkrabber in Milaan.
Kranten koppen dat ‘il Pirellone’ -zoals de trotse wolkenkrabber die ooit als hoofdkantoor van Pirelli werd gebouwd in 1957 in de volksmond wordt genoemd (foto boven) – nu symbool is van een industrie die er niet meer is. Zuilen die ooit fier overeind stonden tussen het landschap van talloze veel kleinere Italiaanse ondernemingen. Al 20 jaar kampt de Italiaanse industrie met een totale leegloop (vanwege een gebrek aan kapitaal) en kolos Fiat legde zelfs bijna het loodje. Grote namen als Parmalat, Bulgari, Alitalia, Valentino en Ansaldo verdwijnen stuk voor stuk in vreemde handen. Chinees geld vindt z’n weg naar Mediobanca en Generali, Eni, Enel, Saipem, Telecom etc. De Pirelli wolkenkrabber weerstond een tijdje geleden nota bene een vliegtuig, maar de oude Milanese bandenproducent die de toren zelf ooit liet bouwen in bloeiperiode van de wederopbouw, kan nu een Chinese overheersing niet langer tegenhouden. De Italiaanse holding Camfin doet 26,5% (1,9 miljard euro) van de hand aan ChemChina. Daarnaast zijn Pirelli zelf onder leiding van Marco Tronchetti Provera (foto onder) en het Russische Rosneft eigenaar. Pirelli is 7,15 miljard waard en de Chinezen wensen een meerderheid van 51%, wat het eigendom definitief maakt.
Maar je kunt ook zeggen dat Pirelli z’n mondiale positie wil bezegelen. De Chinezen zullen het DNA van sterke Italiaanse merk koste wat het kost willen handhaven. Voorman Marco Tronchetti Provera die deze overname zelf in hand heeft gewerkt blijft aan het roer en tekent bij tot 2021. Pirelli is vooral sterk in Zuid-Amerika en is actief in alle windstreken. Of het bedrijf qua bestuur zo Italiaans blijft als het nu is, valt te bezien wanneer de komende jaren de Chinese bemoeienis steeds groter zal worden. Het hoofdkantoor blijft in Italië en de productielocaties overal ter wereld blijven ook waar ze zijn. Alleen de productie van vrachtwagenbanden zal direct door de Chinezen worden overgenomen. Te weten naar Aeolus, onderdeel van ChemChina.
Of je er nu blij mee moet zijn? Ik denk het niet want die chinezen. Beheersen straks alles. Op zich is een overname naar buitenlandse handen niet per definitie slecht of je het moet willen is weer wat anders. Maar een overname dor de Chinezen ben ik niet groot voorstander van. Er is al veel te veel in handen van de Chinezen. Zowel direct als indirect en dat kan ons op de lange duur nog wel eens duur komen staan als dat al niet het geval is.
Eens. Maar laten we maar eerst eens stoppen om de Amerikaanse markt de Europese te laten overheersen (voor zover dat nog kan), dat is gewoon een plaag vandaag de dag en levert ons ook weinig welbevinden op 😉