Één opvolger voor duizendpoot Marchionne niet genoeg?

Sergio Marchionne heeft tijdens zijn 13 dienstjaren bij de Fiat-groep veel betekend voor de Italiaanse auto-industrie. Na 2018 zal hij stokje over moeten geven, maar deze alleskunner in donkere trui heeft nog één laatste doel (eigenlijk twee als je da aflossing van de schulden meetelt) dat als kers op de taart moet fungeren, namelijk het volledige personeel weer aan het werk hebben in de fabrieken op het schiereiland, van noord tot zuid. Iets dat al enkele decennia niet meer het geval is geweest. Volgens Marchionne afgelopen week zal dit doel gehaald worden, mede dankzij nieuwe investeringen en dus een uitbreiding van het productieplan. Een plan dat de afgelopen jaren is ingezet en binnenkort een vervolg zal krijgen.

Volgens Marchionne bewijst deze nieuwe realiteit waar de afgelopen jaren intens aan is gewerkt, het ongelijk van iedereen die niet in de goede intenties van de firma geloofde. Vakbonden kijken echter nooit achterom en vragen nu om groen licht voor Pomigliano en Mirafiori waar twee nieuwe modellen geproduceerd moeten gaan worden. Men denkt en hoopt vooral dat FCA na de zomer al een tipje van de sluier op zal lichten. In de fabriek in Campanië verwacht men dat de laatste Panda in 2019 van de band zal rollen, terwijl in Polen met de opvolger gestart zal worden.

Intussen wordt er druk gespeculeerd over de opvolging van Marchionne. Het gerucht dat voortaan niet één maar enkele personen aan het roer zullen staan en dat de CEO een meer adviserende rol zal aannemen, wordt steeds hardnekkiger en wordt door Lingotto ook niet ontkend. Volgens Marchionne zelf is de taak die hij al jaren uitvoert, te complex voor een opvolger. Er werden vorige week in Venetië (tijdens het jaarlijkse congres over handelsbetrekkingen tussen Italië en de VS) zelfs vragen gesteld over de verkoop van FCA aan een grote partij, maar daar werd niet bepaald serieus op gereageerd door ‘big Serg’.