Mussolini’s favoriete Alfa ster tijdens Unique Special Ones
In Florence speelde zich weer de ‘Unique Special Ones’ concours af, met tal van bijzondere historische creaties in een sierlijke classicistische sfeer (de tuin van het Four Seasons Hotel). Het gaat bijna altijd om unieke modellen waar maximaal 1 of slechts enkele van gemaakt zijn, of omdat het betreffende model een unieke rol heeft gespeeld in de geschiedenis. Zo zien we Lancia weer eens als hoofdrolspeler van een film met een prachtige witte Aurelia B24 (foto). Dit keer betreft het niet het bekende exemplaar uit ‘Il Sorpasso’, maar eentje uit 1955 uit de film ‘La porti un bacione a Firenze’, van de regisseur Camillo Mastrocinque. Het mag duidelijk zijn dat de auto zich op bekende bodem begaf.
Er was extra aandacht voor Bertone dat 100 jaar bestaat, door een sectie vol ontwerpen uit heden en verleden. Ook nieuwe unieke modellen waren aanwezig, zoals de Alfa Romeo 4C Concept in Competizione rood (foto). Verder zien we auto’s die domweg zeldzaam en waardevol zijn zoals een Ferrari 340 America Vignale, een Alfa Romeo 8C 2300 Monza uit 1932, een 6C 2500 SS Pininfarina uit 1949, of auto’s die tot bekende persoonlijkheden uit het verleden hebben toebehoord zoals de Alfa Romeo 6C 2300 Pescara Sport Spider van Benito Mussolini uit 1935. Deze laatste zoomen we even op in, omdat het de meeste aandacht trok.
De ‘Pescara’ van ‘il Duce’ is een speciale creatie (1 van 2) voor wedstrijden op de weg van Carrozzeria Touring. De Italiaanse dictator (1922-1945) was namelijk gek op autosport en z’n eigen Scuderia. Hoewel hij er niet zelf mee aan wedstrijden deelnam (wel zijn eigen coureur Ercole Boratto), bleef hij tot 1939 eigenaar van dit unieke model. In 1936 werd er de Mille Miglia mee verreden. Op de bijbehorende papieren stond de naam van ‘Cavaliere’ Benito Mussolini en als woonadres stond er simpelweg ‘Roma’. Zelf reed hij het liefst in deze Alfa Romeo rond. Hij nam het daarom ondanks de compacte lay-out dikwijls mee als paradeauto, bijvoorbeeld langs de Ligurische kust (foto’s onder). Dat dit een stuk minder veilig was voor de leider, nam hij voor lief. De deelname aan de ‘Mille’ was ook voor Mussolini een belangrijke gebeurtenis, aangezien hij 80.000 militairen liet aantreden als erehaag. De auto liep inmiddels op alcohol wegens de brandstofschaarste. Alfa’s ingenieur en testpiloot Giovanbattista Guidotti was verantwoordelijk voor het technisch in order brengen van de auto, die stiekem toch ook met een kleine benzinetank was uitgerust.
Coureur Boratto en co-piloot Mancinelli reden een vlekkeloze race en eindigden dertiende in het algehele klassement en als derde in de specifieke klasse. De finish en de emoties rond de Mille Miglia werden in een propagandafilm vastgelegd. In november 1939 schonk Mussolini de auto aan een partijgenoot, die ‘m vervolgens in legergroen liet overspuiten. De auto bleef zelfs tot ver na de oorlog bezit van deze man en raakte in verval. In 1972 werd de Alfa door verzamelaar en historicus Dr Luigi Fittipaldi gekocht en gerestaureerd. Vervolgens hield deze derde eigenaar de auto tot exact 50 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog in bezit. In mei 1995 werd de auto geveild aan de Italiaanse verzamelaar Giuseppe Calgaro, die de auto zeer grondig en accuraat opnieuw liet opbouwen door restaurateur Ugo Isgro uit Treviso. De 6C 2300 won sindsdien in 2005 een prijs op Pebble Beach. Vervolgens volgde nog een vijfde eigenaar uit Engeland die ‘m kocht in 2008. Deze eigenaar rijdt er nu telkens de ‘Mille’ mee en wordt dikwijls onder luid applaus in Rome ontvangen, wanneer mensen horen om welke auto het gaat. Het is volgens de eigenaar dan ook zeer een markante Alfa Romeo, omdat je beseft dat Mussolini er vaak al kletsend met z’n bijrijder in heeft gezeten (wie weet welke historische besluiten besproken zijn). Kortom een opmerkelijk voorbeeld in de bonte geschiedenis van het legendarische Milanese merk.
“wie weet welke historische besluiten besproken zijn”
Abessinie? …
Nou niet iets waar ik de mooie naam van Alfa Romeo aan zou willen koppelen, ook al is dat blijkbaar een historisch gegeven…
Heeft iemand het over ‘mooie’ historische besluiten dan? Toch logisch dat die nieuwe eigenaar daar bij stilstaat als hij erin rondrijd? Bovendien is oorlog altijd iets waar je liever niet te vaak aan terugdenkt. Want goed en fout loopt dwars door elkaar heen in zo’n periode… Het zit namelijk vol onmenselijke excessen.
Zeer mooi artikel.
Net zoals alle ‘La Grande Storia’-verhalen…