Mario Monti geeft Fiat volledige autonomie en is openlijk klaar met aanklachten vakbond

Monti steunt Fiat en veroordeelt het Italiaanse ondernemingsklimaat tot nu toe. De tijd dat een Italiaanse premier om stemmen te winnen enkel lijmpogingen deed tussen industrieel en opstandige vakbond, is definitief voorbij. Technocraat Mario Monti heeft maar één taak en dat is vooruitgang boeken in de klim uit het economische dal van Italië. Daarom sprak hij zich vandaag -in zijn commentaar op het gesprek van afgelopen vrijdag met Sergio Marchionne- krachtig veroordelend uit, over het feit dat een fabrikant als Fiat om de haverklap door bepaalde partijen gedwarsboomd kan worden. Dat gebeurt dikwijls door het in gang zetten van onderzoeksenquêtes en zelfs rechtszaken tegen de ondernemer. Ook het feit dat Fiat zich gedwongen zag om uit de raad van ondernemingen Confindustria te stappen, noemt de premier verwerpelijk en de wereld op z’n kop.

Monti klonk als de CEO in slobbertrui zelf; Hij benadrukte namelijk dat hij niet te veel in herhaling wil vallen, omdat het een tijd van aanpakken is en dat het dan ook hoog tijd is voor een definitieve industriële verandering op het schiereiland. Uiteraard zal het vaak over Fiat blijven gaan, zolang het over de Italiaanse economie gaat, maar de premier wil geen oude koeien meer. Monti looft de hardwerkende Italiaan, maar looft bovenal ook de prestaties van Fiat over de afgelopen jaren. Hij noemt de fabrikant waarover zo vaak smalend wordt gesproken, een  lichtend voorbeeld voor een overgang naar een internationaal concurrerend Italië. Dankzij Fiat spreekt men in Detroit en Washington over een Italiaanse aanpak. De premier geeft toe dat de verhoudingen tussen Fiat en de overheid niet altijd goed en gezond zijn geweest, maar benadrukt ook dat dát niet meer actueel is. Monti geeft als voorbeelden van wanbeleid vanuit Rome een teveel aan staatssteun en het tegenhouden van de verkoop van Alfa Romeo aan een niet-Italiaans bedrijf (Ford) in de jaren ’80, wat neer kwam op een ongezonde vorm van protectionisme.

Monti geeft aan dat vandaag de dag alles anders is en ook anders moet. Fiat mag gaan en staan waar het wil, want juist de overheid heeft de verantwoordelijkheid om voor de autofabrikant de juiste condities te creëren. Zo zullen ook buitenlandse ondernemingen uiteindelijk niet meer met een boog om Italië heen trekken. Italië heeft voldoende potentie, maar moet dat nu eindelijk ook eens tot bloei laten komen en zichzelf niet langer in de moeilijkheden brengen door binnenlandse geschillen. Alle stappen die nu ondernomen worden, moeten de flexibiliteit en productiviteit bevorderen. Men mag dus niet blijven hameren op een irrationele gedachte die wij vaak te horen krijgen, namelijk dat Fiat extra verplichtingen zou hebben ten opzichte van dit land, omdat het simpelweg Italiaans is. Monti doelt hiermee duidelijk op het verzoek van vakbondsleider Susanna Camusso, die vorige week aan de premier vroeg of hij Marchionne zou willen uithoren over de exacte toekomstplannen van Fiat in Italië. Iets waarvan Marchionne al tientallen keren heeft gezegd dat dat niet kan, omdat het een soort industriële zelfmoord zou zijn. Premier Mario Monti ontving voor zijn pleidooi een luid applaus.