Marchionne vindt Europa momenteel nog een doodlopende weg
Tijdens zijn betoog bij de Italiaanse Kamer van Koophandel in Canada afgelopen vrijdag (foto), vertelde Marchionne niet alleen dat hij verwacht dat Fiat-Chrysler een hele succesvolle toekomst te wachten staat als vijfde autobouwer van de wereld. Hij zei ook dat Chrysler en Fiat het beide niet zouden redden als deze in 2009 niet zouden zijn samengevoegd. En als het aan Marchionne ligt zou dat voor FGA nu al het geval zijn geweest, gezien de miserabele toestand van de Europese automarkt. De CEO herhaalt dat de Europese autoindustrie momenteel net zoveel risico loopt als de banken en de munt. De prognoses zijn volgens de autobouwende econoom ronduit slecht, als de EU geen voorbeeld neemt aan de Amerikanse werkwijze.
Marchionne zegt dat de Noord-Amerikaanse autoindustrie de overcapaciteit drastisch heeft aangepakt, terwijl in Europa deze nog altijd krampachtig in stand wordt gehouden.Volgens hem heeft dit dikwijls te maken met politieke belangen van politici die de industrie op onverantwoorde wijze blijven steunen zoals in Frankrijk en Duitsland bijvoorbeeld het geval is. De directeur van Fiat-Chrysler zegt dat het de Europese leiders zou sieren, als ze de moed zouden tonen om de lokale industrie weer concurrerend te maken ten opzichte van andere continenten. Ondanks alles rekent Fiat uiteindelijk op een positieve verandering in Italië, waar de firma uit Turijn ook haar aandeel in zal hebben. De weg is echter nog lang.Volgens Marchionne moet Italië eerst z’n geloofwaardigheid binnen de unie terug zien te winnen en vervolgens er alles aan doen om de koopkracht te stimuleren.
“de Europese autoindustrie momenteel net zoveel risico loopt als de banken en de munt” – Europees betekent blijkbaar Mediteraan. Ik lees dat de Duitse merken alleen maar recordverkopen hebben geboekt in de afgelopen maanden… Sergio hanteert excuusjes kortom. FGA gaat slecht en wellicht is er overcapaciteit ook bij de Franse industrie, maar het is dus zeker niet een Europees verhaal, gezien de successen van onze oosterburen. Ik wou dat het anders lag, maar dit zijn de feiten.
@Raaf: wat je nu eigenlijk zegt is dat er geen crisis is en iedereen inclusief S.M. wat uit hun nek kletsen.
@Raaf: De ‘verkooprecords’ waar je het over hebt zijn pure marketingpraat over ‘plus zoveel procent’ ten opzichte van 2010. VAG plust nog slechts een beetje op ons continent (dankzij goede resultaten in het hogere en middensegment) en de rest van de Europese bouwers verliest juist. De Duitse markt doet het nu nog redelijk maar stagneert overall volledig op jaarbasis zonder gunstige prognoses. De hele Europese markt loopt steeds meer terug en de overcapaciteit neemt alleen toe.
De verkooprecords van Duitse merken waar jij het over hebt zijn denk ik vooral mondiaal dankzij goede resultaten in China. Sommige van die merken treffen nu echter ondanks dat ze plussen wel heel veel maatregelen om hun markt te verbreden omdat ze zien dat alleen maar leunen op China met enkel grotere auto’s bv een wel heel risicovolle onderneming is vandaag de dag. Er is nu bv een trek richting Z-Amerika gaande, waar Fiat al groot is.
Het lijkt er steeds meer op dat Europa als een soort 3e wereldregio gezien wordt waar toch niets meer te halen valt.
Nog even en Afrika en Azië openen giro 555 rekeningen om die arme hongerlijdende Europeaantjes te redden.
Ik geef aan dat ondernemerschap blijkbaar wordt beloond: als je wel in deze moeilijke tijden met een consistente line up komt van nieuwe modellen en versies die om de zoveel jaar orden opgevolgd, dan is dat blijkbaar iets dat klanten waarderen (wat een inzicht!). Klanten in Europa en elders bind je niet door nu gewoon geen nieuwe versies uit te brengen en alleen te wachten op betere tijden, terwijl de concurrentie dat wel doet. Je verliest marktaandeel (niet te ontkennen AE) – weer een verrassend inzicht.
Ik kan binnen Fiat alleen de Panda en de Punto noemen die consequent jaren lang een opvolger krijgt (Bravo lijkt te worden afgebouwd en komt als cross over terug). Bij Lancia is dat alleen de Yps (Delta kent wel erg grote gaten in de tijd, en agh ja, de mooie Thema van ooit…). Alfa 145-146-147-Giulietta (met veel tijd tussen 147 en de Giulietta) en natuurlijk de Alfetta-155-156-159 en dan weer een tijdje niets. Slechts een tot twee modellen per merk. Dat is niet een erg brede basis voor volumemerken.
En ja, ik weet wel dat er veel moois aan kom, ooit. Het probleem is alleen dat nogmaals concurrenten dat met een voorspelbare regelmaat doen en dat dat commercieel gezien de juiste strategie lijkt.