Marchionne pleit voor een degelijke industrie na tijden van crisis

‘Vergognatevi! Vergognatevi!’

‘Schaam jullie!, Schaam jullie!’ Klonk er in het onvervalst Italiaans door de feestelijke stand van FGA-Chrysler, waar verder vooral Amerikaans-engels gebrabbeld werd. Sicilianen volgen je altijd en overal. Met kwade bedoelingen, de hele wereld over desnoods, zodat jij niet kunt slapen. Mafia-achtige praktijken…

Dat moet Marchionne gedacht hebben tijdens zijn persconferentie in de ambitieuse sfeer die er verder hing. Maar Marchionne slaapt prima. Ook wat Termini Imerese betreft. Hij legt uit waarom. Wij vragen ons inmiddels af hoe het zit met de beveiliging van de CEO. Tot twee keer toe werd de nummer 1 in Detroit in de reden gevallen door een verbale aanslag, van een tot in Detroit doorgedrongen protesterende Termini demonstrant. Wel stijlvol, aangezien dit een veel luider protest is dan met z’n allen op een plein in Palermo. Maar of het een positief effect heeft is een tweede. Misschien  is Marchionne hierdoor vervolgens wel alleen maar stelliger geweest in zijn bewoordingen naar de pers over de toekomst van de industrie;

“Het is ondenkbaar dat we door kunnen gaan met productie op Sicilië. We leggen geld toe op elke auto die we daar maken. Iedere auto daar vandaan kost 1000 euro meer.”

Maar Marchionne begon zijn speech met een mooie cynische noot. Hij schetst namelijk vooral heel mooi hoe de autowereld net zo is als die van de voetbal of van de politiek. Iedereen beweert namelijk een expert te zijn op dit gebied. Hij verwees hiermee naar het karakter van de interviews die hij moest geven.

“…dus toen ik doodmoe en me mishandeld voelende huiswaards keerde, bedacht ik me dat ik elk interview gewoon begin met een quote van Mark Twain; ‘Toen ik een jonge jongen was van 14, kon ik het domme gedrag van mijn vader nauwelijks verdragen. Toen ik 21 was echter vond ik dat hij in 7 jaar veel geleerd had.’ Het kan dus haast geen toeval zijn dat ik volgend jaar al zeven jaar CEO ben. Een indrukwekkende periode in de autoindustrie, waarin de heftigste aardverschuiving ooit plaats vond…”

“…Sceptici waren ons natuurlijk niet vreemd al die tijd. Bij Chrysler niet en bij Fiat niet. In 2004 kregen we in Turijn heel vaak te horen, dat wat wij beoogden té optimistisch was en té onrealistisch. Een onuitvoerbaar plan. Vandaag zien we dat FGA de grootste handelswinst heeft geboekt in haar 109 jarige bestaan…”

Wat ook indruk maakte was vervolgens het pleidooi om de industrie niet te ‘herstellen’ zoals velen nu hopen. De industrie verkeerd in een gedrogeerde toestand en moet zich juist ontwikkelen naar een gezonde tak van sport. En hiermee komt Marchionne al snel op het terrein van FGA en Termini Imerese maar ook die van de Europese autolobby. Tijdens de overname van Chrysler deze zomer vroegen wij ons nog af of Marchionne tegen een soortgelijke lobby aan zou lopen in de VS. Gelukkig bleek dat niet het geval;

“…Dit is precies wat mij zorgen baart. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben doordrongen van het feit dat voor vele mensen deze crisis er flink inhakt. Ik gun deze mensen alle economisch herstel door een vermindering in daling en meer vertrouwen bij de consument. Maar er moet gesneden worden, de keuzes die we vandaag maken zij cruciaal. Ik verexcuseer me naar Karl Marx, maar een kunstmatige herstellende industrie die niet gezond is, is een industrie die in feite ziek blijft. In de geschiedenis zal uiteindelijk blijken dat de keuzes die we vandaag maken al dan niet een keerpunt vormden richting een meer constante en gezonde situatie. Dat is mijn stellingname vandaag de dag.”

“…Het cliché klopt aan alle kanten. Opkomend tij brengt boten aan het drijven, maar ook langzaam zinkende boten gaan daar meer van drijven. De kapiteinen van deze boten denken dat ze zeewaardig zijn. Misschien kunnen ze zelfs een storm weerstaan maar uiteindelijk blijkt het stijgende water het ergste en doorslaggevende voor hun lot.”

“…Men kiest voor een kortstondige groei zonder doel erna, (Volkswagen zegt bv vandaag de verkoopaantallen in de VS te gaan verdubbelen) meer verkopen maar geen duurzame oplossingen. Kiezen we voor de juiste vorm van investeren met het nodige doorzettingsvermogen, dan zullen we uiteindelijk de vruchten ervan plukken. Je kunt momenteel als fabrikant kiezen tussen twee vormen van groei; Groter worden om beter voor de dag te komen, of groter worden om ook echt beter te zijn. Consumenten zeggen wel eens dat een grotere auto niet per se een betere auto is. Zo is het ook met de industrie. Groei moet een investering zijn tot toename van waarde en niet een poging zijn om de schijn van de toename van waarde te wekken. Vanwege dat laatste, is er  jaren geleden al een uitzichtsloze trend ingezet. Samenvoegen om het samenvoegen en niet om een bedrijf draaiende te houden maar enkel om groter te zijn. Als een grote krakende torenflat is dat geworden, waar elke keer zo maar een verdieping bij op is gebouwd. Zulk bedrijven kun je vandaag de dag aan de klant niet meer uitleggen, als je ‘core business’ (auto’s maken die bij de klant passen) daardoor helemaal is ondergesneeuwd. Bovendien is zo’n bedrijf ook nauwelijk effectief te runnen…”

“…Laten we het volgende in ogenschouw nemen. In Europa is het aantal automerken vanaf 1964 gedaald van 58 naar slechts 22 vandaag de dag. Maar, het aantal modelvarianten is toegenomen van 72 naar 200. I.p.v. de nadruk op deze vergroting in aantallen te leggen zouden we veel meer moeten letten op hoe we zoveel mogelijk kunnen delen met het oog op kostenbesparingen en efficiëntie. Partnerschappen met als doel de klant te leveren waar het om vraagt. Er zijn er die niet geloven dat een Trans Atlanische alliantie tussen Chrysler en FGA kan slagen. Fiat kan Chrysler niet Amerikaniseren en andersom. Als dat ons doel zou zijn, zou men 100% gelijk hebben. Maar onze samenwerking gaat over partnerschap en niet over overheersing van de een over de ander. Het gaat over luisteren en niet over dicteren. Het heeft als doel beide meer solide te worden…”

“…Men zegt wel eens dat Fiat Chrysler kwam redden. Maar dat is een grote misvatting over het doel van onze samenwerking. Het doel is namelijk dat we van elkaar kunnen profiteren en dat we dus nu dingen bereiken die we elk afzonderlijk, niet zouden kunnen bereiken. Vele nieuwe Chryslers zullen een FGA platform hebben en vele zullen een FGA-FPT motor krijgen. Niet ver hier vandaan in Dundee wordt momenteel de 1.4 Fire geproduceerd. Terwijl we hiermee een basis creëren voor de herintroductie van Fiat, werken we hierdoor ook aan de uitbreiding van Chrysler met compatcere segmenten. De middelgrote segmenten van Chrysler zijn tevens een hulpmiddel voor FGA. Het mooiste is dus dat beide merken groeien terwijl er geld wordt bespaard. Dit is een ‘partnership’ in de puurste zin van het woord. De kracht van de combinatie van dingen. Dit is volgens mij dé insteek voor degelijke groei van de industrie, i.p.v. het oppompen van aantallen (GM) zonder uiteindelijke echte groei in waarde…”

“…De tweede grote uitdaging is hoe we klanten weer in de winkel kunnen krijgen. We kunnen prijzen halveren en om staatssteun vragen in sommige gevallen, maar uiteindelijk geeft maar een ding de doorslag op de langere termijn. Die van de merkwaarde. De auto maken die de klant ook daadwerkelijk wil. We moeten ons focussen op de bouw van die auto en niet op andere gemaksvoorzieningen want daar zij we immers niet in getraind. Zo is er een reden waarom er veel autoreclame’s zijn op televisie i.p.v. voor kippenlever. Vooral ook in de VS koopt men een auto niet alleen vanwege de prijs. Een auto moet goed en aantrekkelijk zijn en de geleverde service moet daarbij passen. Totdat we die auto’s hebben, dankzij tomeloze inzet, ligt de nadruk niet op hoeveel klanten we hebben. Als de klanten eenmaal komen is dat vanwege het product en zullen ze blijven…”

“…De overcapaciteit in de industrie moet worden teruggedrongen. Van de 94 miljoen die er jaarlijks over de wereld gebouwd kunnen worden, kunnen er momenteel 30 miljoen niet verkocht worden. Europa is verantwoordlijk voor eenderde van die capaciteit. Daar is de autoindustrie de enige industrie die nog gerationaliseerd moet worden. Slechts 75% van de capaciteit was dit jaar bruikbaar en het komende jaar kan dat nog dalen naar 65%. Dat komt omdat een fabrikant in Europa traditioneel nooit een fabriek sluit. Sterker nog, hij hoeft niet te sluiten en wordt er zelfs voor betaald. De laatste keer dat er een fabriek gedwongen moest sluiten in Duitsland, was in de tijd dat Hitler Polen nog moest binnen vallen…”

“…Dit komt omdat voor veel Europese regeringen de autoindustrie nog het laatste bastion vormt voor nationalistische economie (PSA). Terwijl het verdrag van Rome een halve eeuw achter ons ligt, gedragen de overheden zich nog altijd als verpleegsters die zich overdreven bekommeren over hun eigen patiënt die wordt voorgetrokken op anderen. Het klinkt natuurlijk mooi en heldhaftig, maar door zo kunstmatig je industrie in stand te houden, creëer je uiteindelijk een onhoudbare situatie. Het heeft natuurlijk met trots te maken. Maar trots moet je verdienen. We kregen daarom alle lof in Italië omdat Fiat zichzelf gered had. Toch blijven ondanks dat overheden zich schuldig maken aan het eindeloos beschermen van de ‘eigen’ industrie. Dat doet op dat moment een hoop af aan de trots die plots niet meer gepast lijkt. De eer kan dan alleen nog hersteld worden als men de kans krijgt te leren op eigen benen te staan… (Termini Imerese)”

“…De Amerikaanse reactie op de crisis is daarom ook veelbelovender dan de Europese. Chapter 11 was een goed begin. Maar laten we niet naast de schoenen gaan lopen. Overcapaciteit zien als een buitenlands probleem, zorgt er heel snel voor dat je binnen ‘no time’ weer aan hetzelfde lijdt. We leven namelijk in een geglobaliseerde wereld en dus is de Europese scheefgroei eigenlijk ook ons probleem. Zolang dat probleem bestaat, worden we ook hier belemmert…”

“…We mogen nog niet trots zijn want de lange termijn is namelijk het enige wat telt. We moeten daarom gericht zijn op het overleven van de crisis door fundamentele verandering, en niet op het doormodderen in de hoop op betere tijden.”

‘Change’ is het woord wat Marchionne eigenlijk tot sloot centraal deed staan netals Obama een jaar geleden. Hij benadrukte dat je niet moet veranderen alleen voor morgen. Je moet morgen ook veranderen voor overmorgen. De geldt nu meer dan ooit en eist een mentaliteit van wil, integriteit en moed om vol te houden.