Marchionne beschuldigt bonden van chronische lichtzinnigheid

De plotselinge aankondiging van een verhuizing naar Servië wat betreft de geplande productie voor Mirafiori was een noodzakelijk wapenfeit van de eerste man van de Fiat Group.

Sergio Marchionne bewijst hiermee voor de zoveelste maal dat hij een broertje dood heeft aan praatjes in het luchtledige en het doen van statements met enkel als doel statements te maken. En precies dat legt hij niet voor de eerste maal als beschuldiging neer bij de vakbond (FIOM), die momenteel een nationaal plan voor de Italiaanse fabrieken van alle kanten lijkt te willen torpederen. Met als gevolg dat de fabrikant nu op meerdere fronten met een escalatie van problemen te maken heeft. Marchionne zegt nu dat de gevolgen van dit geschreeuw uiteindelijk niet te overzien zullen zijn en dat hij de vakbondsleiders dus veel te weinig serieus vindt en totaal irrationeel.

Stakingsaanvallen zijn momenteel schering en inslag en niet langer beperkt tot de locaties Pomigliano d’Arco en Termini Imerese. Inmiddels is het management uit Lingotto bovendien voor de rechter gedaagd in Melfi wegens ‘het treffen van zogenaamde antivakbondsmaatregelen’. Enkele werknemers van de SATA San Nicola fabriek met een belangrijke rol in de vakbond werden door het management namelijk geschorst. De zitting zal 30 juli plaatsvinden. Het probleem lijkt zich uit te breiden als een olievlek in de Golf van Mexico, want op een ander plaats in Zuid Italië heeft inmiddels ook een tweede vakbond een staking georganiseerd. De SLAI-COBAS heeft een 8 uurs staking aangekondigd in de Fiat Powertrain fabriek van Termoli in de provincie Campo Basso. Daar werd een medewerker ontslagen die gedurende een werkdag ging demonstreren in Napels. Verschillende lokale politieke partijen hebben inmiddels zelfs hun steun uitgesproken aan de werknemers en zullen deelnemen aan een demonstratie die binnenkort in Termoli gehouden zal worden. In het Siciliaanse Termini Imerese heeft men met al dit verzet weer (ijdele) hoop bijelkaar weten te schrapen, en heeft men in een stakingsactie opnieuw de eis gescandeerd om auto’s te kunnen blijven produceren in de havenstad. Dit terwijl het besluit over deze fabriek al lang is genomen.

Inmiddels is heel Italië in rep en roer over de aankondiging van gister. Vanuit allerlei hoeken vraagt men Marchionne momenteel om een verklaring en de bonden stellen scherp als altijd, dat ze hierdoor in het gelijk gesteld worden in hun visie op de leiding uit Turijn. Marchionne komt vol zelfbeheersing met een heldere verklaring en lijkt op alles voorbereid. Hij laat weten dat zijn plan voor de fabrieken in Italië blijft staan, maar dat het doel om te kunnen blijven produceren boven alles staat;

“We kunnen al deze onnodige risico’s niet accepteren. We moeten auto’s kunnen blijven produceren zonder allerlei onderbrekingen. Als het allemaal te veel tegen zit is er zelfs voor ons plan voor Pomigliano d’Arco een prima alternatief buiten Italië (lees Polen). Ik moet zeggen dat ik de bonden in Italië op dit moment weinig serieus kan nemen. De grootste onzin vind ik wel de beschuldiging dat ík de werknemer niet serieus zou nemen. We zijn ons juist zeer bewust van de sociale aspecten die bij een nieuw plan komen kijken, maar als bonden niet inzien dat vandaag de dag bepaalde zaken op een modernere manier moeten worden aangepakt, dan houdt het op. Wat een verschil met de situatie hier in de VS waar iedereen vooruit lijkt te willen. Het enige land waar we momenteel geld verliezen is Italië. Niemand lijkt daar oog voor te hebben. Niemand kijkt naar de verhoudingen en past daar zijn mening op aan. En dan wordt men ook nog boos als we een werknemer op straat zetten die zegt dat hij z’n dochter naar een arts moet brengen, terwijl hij eigenlijk wilde gaan staken.”

Het is duidelijk dat Marchionne vindt dat op dit punt het einde (onnodig) zoek is. Dit is de Italiaanse slangenkuil waar hij reeds vorig jaar voor waarschuwde. Het is nu de vraag of de storm zal gaan liggen en de ‘Italiaanse fabriek’ z’n laatste kans op een toekomst zal grijpen.