Giulia Quadrifoglio is Alfa Romeo in het kwadraat

Kijk…je kunt natuurlijk een stel vloggers bekijken die met de Giulia Q gillend door de ‘groene hel’ gaan om zoveel mogelijk likes te genereren zonder enige kennis van het merk, of je leest gewoon een leuk stukje over dezelfde auto, gemaakt door en voor Alfisti op AutoEdizione. Wij namen de Quadrifoglio automaat mee naar het groene hart (omdat we vonden dat die omgeving het klaverblaadje ook goed stond) en deden dat met de voltallige redactie van ons bijna 10 jaar oude platform voor liefhebbers. Deze test is dan ook een persoonlijke impressie van een van onze redacteurs, die het nodige Alfa Romeo DNA al heel z’n leven als gezonde besmetting met zich meedraagt. Niels (foto onder) is bovendien een raceliefhebber pur sang, die als jochie al door vader mee naar het circuit werd gebracht. Onze redacteur doorleeft het rijke Italiaanse raceverleden als geen ander en sprak de afgelopen jaren in hoogsteigen persoon met de nodige nog levende racelegenden van bijvoorbeeld Autodelta en Lancia. We waarderen Niels om zijn pure ongebreidelde passie zonder opsmuk. Daarom past hij naadloos in ons team. Take it away Niels;

Hoe omschrijf je een auto waar al zoveel over geschreven is. Laat ik beginnen dat ik zelf al bijna 20 jaar Alfa Romeo rijder en bezitter ben en door mijn werk geregeld in hele leuke auto’s mag rijden. De allereerste goede indruk die ik kreeg van de Giulia Q was toen ik de sleutel kreeg en plaatsnam in de echt waanzinnig goed zittende carbon kuipen, die je overigens ook goed laag kunt zetten. Ik ben zelf bijna 2 meter. Ook het gevoel van thuiskomen terwijl ik nog geen meter had gereden verbaasde mij. Het Alfa Romeo DNA is in deze auto werkelijk in elk detail verwerkt.

Starten doe je met de Ferrari style startknop en een donkere brom maakt het gevoel gelijk speciaal als de 2.9 6 cilinder biturbo aanslaat. De auto vibreert wat mee, wat een voorspelling lijkt voor wat komen gaat. Wegrijden in deze Alfa Giulia Q gaat overigens zo makkelijk als in een Fiat Punto. Je kan het beest zo tam en soepel rijden als je zelf wilt. Onze test vond plaats richting het groene hart, in het achterland bij Lopik. Het voelt een klein beetje als Noord Italië, vooral met het stabiele on-Hollandse mooie weer van deze dagen erbij.

Wat je gelijk opvalt is de zeer directe besturing in de Alfa Giulia. Het mooie is dat hij niet te direct is, zoals als bijvoorbeeld in sommige Ferrari’s die daardoor wat nerveus worden. Ik reed heerlijk rustig alle vloeistoffen even warm, tot we bij Lopik de N210 verlieten en ik de Alfa even aan de kant zette. Ik wilde de instellingen van het Alfa Romeo DNA systeem aanpassen. Je hebt een aantal opties hierin, te weten; Dynamic, Normal, All Weather en Race. Ik koos voor Dynamic met de schokdempers in de ‘bumpy road’ setting. ‘Race’ is uit den boze buiten het circuit en eigenlijk vragen we ons af waarom deze auto zowel deze extreme stand heeft, als een vervelend Start&Stop systeem. Niet alles is logisch in het leven zullen we maar zeggen en sommige zaken zijn overbodig.

Daarna vol op het gas richting de horizon. Het is werkelijk bizar hoe snel de Giulia Q op het gas reageert. Keihard remmen en voor de eerste rechter knik terugschakelen, gaat heel erg snel met de heerlijke flippers aan het stuur. Daarna insturen en even wachtend tot 2/3 van de bocht, om vervolgens het gaspedaal tot op de plank in te trappen. Je Italiaans komt er vervolgens vanzelf uit hoewel je de taal nauwelijks spreekt; OH MIO DIO! Wat een kanon van een Alfa. Het mooie is dat bij het aanremmen de balans van de auto heel mooi blijft. Het gevaarte duikt niet op zijn vooras waardoor de achterkant licht zou kunnen worden. Dit geeft vertrouwen. Ik zag vervolgens een mooi recht stuk met aan het eind een bekende bocht… ik ken de weg zeer goed. Ik groeide op in deze omgeving en reed hier destijds met mijn geliefde 33. De Alfa Giulia heeft er duidelijk zin in en al snel zie ik in een flits 200 km op de teller voorbijkomen… Weer keihard aanremmen voor de doordraaier, eerst naar links om daarna vol naar rechts te sturen. De Alfa blijft strak en geeft geen krimp. Deze Alfa is een absoluut meesterwerk. Philippe Krief en zijn team hebben een waar huzarenstukje afgeleverd. onze Alfa Giulia Q had ook de carbon remmen erop zitten en deze zijn echt fantastisch, met heel veel gevoel kun je blijven remmen.

Wat bij mij vooral in het geheugen is gegrift, is de vriendschap die je met deze auto sluit. Voor mij als Alfa Romeo-bezitter voelde het alsof ik de Alfa Giulia Q al jaren ken. Alles zit waar je het verwacht. De ergonomie is in deze Giulia Q optimaal voor mensen die ook Alfa’s hebben en dus veeleisende rijders zijn. Het betrokken gevoel en al het kippenvel, zorgen voor een traan van geluk in je ooghoek als je in deze creatie aan het rijden bent, Dit is een geweldige auto die van A tot Z helemaal klopt. Remmen, sturen, gaspedaal respons, en hoe alles met elkaar samenwerkt. Zo’n auto is zeker vandaag de dag een uiterst speciaal fenomeen. Als zo’n wagen dan ook nog het heilige beeldmerk uit Milaan draagt, is in mijn ogen gelukkig alles weer goedgekomen in deze wereld.

Ciao

‘Squadra’, sportredacteur bij AutoEdizione (met hart en ziel!)