Fiat’s toekomst in Italië in handen van de rechter

Sinds het positieve referendum rond de toekomst van de voormalige Bertone-fabriek in Turijn (Grugliasco), lijkt alles een stuk makkelijker te gaan wat betreft Fiat’s plan met de naam ‘Fabbrica Italia’. Ook Mirafiori en Pomigliano waren fel bevochten, maar brachten door de tactische en volhardende opstelling van Fiat tot nu toe, toch wel het gewenste resultaat. Bovendien heeft het management in Turijn ook wel het minder gunstige economische klimaat mee, want hierdoor hebben steeds minder mensen de behoefte om lang door te praten over arbeidsvoorwaarden en lijkt de enige voorwaarde het garanderen van nieuwe investeringen op eigen bodem. Italië snakt naar meer groei en wil de laatste trein in de industriële vaart der volkeren voor geen goud missen. De recente verdeeldheid binnen de CGIL-FIOM werken ook nog eens in het voordeel van Fiat.

Is ‘Fabbrica Italia’ dan helemaal veilig gesteld? Italië zou Italië niet zijn, als dat niet nog steeds niet met zekerheid gezegd kon worden. Marchionne’s laatste pleidooi van afgelopen weekeinde, is dan ook eentje die voortkomt uit de nog altijd aanwezige bezorgdheid. Vanaf 18 juni zal er namelijk op het hoger gerechtshof van Turijn een rechtszaak van start gaan, dankzij het hoger beroep dat is aangetekend door de FIOM, in verband met het nieuwe contract rond Pomigliano d’Arco. Fiat haalde daar vorig jaar onder fel protest van de bond een krappe meerderheid in een referendum. Er zat veel tijdsdruk op deze strijd voor hernieuwde arbeidsvoorwaarden, omdat Fiat in Napels graag de belangrijke nieuw Panda wilde gaan bouwen. Inmiddels is de start van de productie al bijna een feit (augustus).

Elkann en Marchionne spraken dus hun zorg dus uit over deze aanstaande rechtsgang. Het dreigt een lang proces te worden en de CEO’s zijn bang dat wanneer de FIOM z’n gelijk kan halen, op de langere termijn Fabbrica Italia als een pudding in elkaar zal zakken, omdat er niet geproduceerd kan worden volgens de juiste -meer productieve- voorwaarden. Ook de akkoorden rond Mirafiori en andere fabrieken zijn dan direct in gevaar. Fiat zou bij een dergelijk rampscenario met gemak uit Italië weg kunnen trekken, omdat het de touwtjes in Detroit inmiddels stevig in handen heeft. De rechter beslist de komende maanden dus min of meer over het lot van de toekomstige autoproductie in eigen land, en dus over de voortgang van grote investeringen die ertoe moeten leiden dat Fiat binnen 5 jaar jaarlijks 1.650.000 auto’s zal bouwen in Italië.

Fiat staat in dit alles echter sterk, want het liet uiteindelijk (bewust) de keus aan haar eigen werknemers. In Pomigliano d’Arco zei 63,4% ‘ja’, in Mirafiori 54,05% en in de Officine Automobilistiche Grugliasco stemde zelfs 88% in met de nieuwe voorwaarden. De protesten vanuit de FIOM werden na deze referenda ook steeds ongeloofwaardiger, met zelfs de nodige interne verdeeldheid als resultaat. Ondanks dat, heeft de rebellerende bond nu de aanklacht dat ‘Fiat een onwettige werkwijze nastreeft’, bij de rechter weten neer te leggen. Alle andere bonden in Italië keuren dit proces volledig af en verwijten de FIOM dat het speelt met de economische toekomst van het land. Niet alleen Fiat, maar ook andere bedrijven zullen uit Italië weggaan of wegblijven als de FIOM hiermee iets weet te bereiken, aldus verschillende vakbondsleiders.

Ondertussen wordt er in Pomigliano d’Arco zelf, dankzij dit contract harder gewerkt dan ooit en rekent iedereen er voorzichtig op, dat de rechtsgang van de FIOM een laatste wapenfeit is zonder ernstige gevolgen voor Fabbrica Italia.