Fiat in gesprek met Italiaanse leiders aan vooravond herzienning
John Elkann heeft als voorman van het grote Fiat, afgelopen vrijdag alvast een bezoek gebracht aan president Napolitano (foto) en premier Monti. Het kan worden gezien als een inleiding op de herziening ven het industriële plan voor Italië, dat morgen naar buiten zal worden gebracht. Velen -inclusief wijzelf- wachten al maanden af wat dit plan precies brengen zal en ‘hoe erg de schade is’. Fiat heeft al wel laten weten dat er geen fabrieken met sluiting worden bedreigd, ondanks dat diverse andere fabrikanten al wel met deze situatie te maken hebben. Omdat Fiat van levensbelang is voor de totale Italiaanse export, is de overheid volop in overleg met het management, om de autobouwer zoveel mogelijk van dienst te kunnen zijn.
De huidige crisis op Europese bodem gooit roet in het eten van Fiat’s voortvarende plan, dat sinds de overname van Chrysler in 2009 in gang werd gezet. De sterke afhankelijkheid van de Italiaanse markt op ons continent zorg daarbij voor extra kopzorgen. Italiaanse fabrieken draaien op halve kracht (of minder) en er waren de afgelopen jaren ook andere moeilijkheden dan alleen de economische. Het succes in Amerika en Brazilië, zorgt ervoor dat het succesverhaal van John Elkann en Sergio Marchionne, voorlopig nog een half sprookje is.
De Fiat 508 Balilla (1932-1937) was in de crisisjaren een sterke troef op het gebied van auto-export uit Italië. Het model werd behalve in Mirafiori ook in Duitsland, Polen en Frankrijk gebouwd.
Morgen hoopt vooral de grote fabriek van Mirafiori, op het in gang zetten van een nieuw productieplan met export als hoopvol primair doel. Intern wordt dit plan al op mooie wijze ‘Progetto Ballila’ genoemd, naar Fiat’s eerste belangrijke export-product uit de jaren ’30 (foto), toen Europa eveneens met een flinke crisis te maken had, maar het Fascistische Italië zich er met redelijk succes doorheen wist te slaan.
Ik gok op een lastenverlaging voor de export zodat Fiat zonder probleem kan produceren voor buitenlandse (amerikaanse) markten. Voor de overheid is dit een nuloperatie gezien er meer zal uitgevoerd worden en dus de inkomsten op peil blijven. Voor Fiat wordt produceren in Italië voor de export interessanter. De grote winnaar zijn de arbeiders die dan tenminste weer aan de slag kunnen.