Ferrari al 70 jaar aan de top

Ferrari is 70 geworden. Het wordt gezien als het sterkste merk ter wereld en vorig jaar werd met (slechts) 8000 verkochte auto’s 3,1 miljard euro omzet gedraaid. Het inmiddels beursgenoteerde Ferrari behoeft dan ook geen uitleg, waar het ook ter wereld ter sprake komt. En ondanks de dip van de afgelopen jaren is het in de F1 nog altijd het merk dat verslagen moet worden met 15 titels voor coureurs en 16 voor constructeurs. Maar veelzeggend is ook de enorme supportersschare overal ter wereld. De zee van rode vlaggen met daarop die beroemde gele scudetto met ‘il cavallino rampante’ en Italiaanse driekleur, is en blijft een uniek fenomeen. Ferrari is voor velen uiteraard een te exotische droom, waardoor de Italiaanse auto als fenomeen niet automatisch diezelfde status krijgt… Toch kent iedereen het respect afdwingende Ferrari dat symbool staat voor vooruitstrevende techniek en zinnenprikkelende prestaties. En iedereen weet dat het merk net zo Italiaans is als Armani, Martini en Barilla.

Ferrari als racefenomeen gaat uiteraard nog veel verder terug dan 70 jaar, maar Enzo Ferrari besloot na de oorlog zelf te werken aan een automerk waarvan het merksymbool al op Alfa’s furore had gemaakt. Scuderia Ferrari zag immers al in 1929 het levenslicht en vanaf 1933 was het een vaste waarde binnen het fabrieksteam van het beroemde merk uit Milaan. De oorlog en een verbod van Alfa Romeo om het symbool de eerste vier jaar na de ontbinding van de samenwerking te gebruiken, dwong Enzo Ferrari ertoe om geduldig te zijn. In 1947 werd het plan voor een eigen fabriek alsnog in werking gesteld. Een plan waarbij de grote Enzo heel helder voor ogen had, wat alle ervaring op het hoogste niveau met Alfa Romeo nog meer kon voortbrengen, namelijk een sportwagenmerk dat enkel de hoogste prestaties voor ogen heeft. Precies waar het vandaag de dag nog altijd mee geassocieerd wordt over heel de planeet.

Aan de Via Abetone 12 te Maranello reden de eerste grommende V12 testmodellen op 12 maart 1947 door de poort naar buiten, vaak nog zonder carrosserie. Meestal rechtsaf richting Formigine. De V12 van Gioacchino Colombo, gerealiseerd in samenwerking met Giuseppe Busso en Luigi Bazzi, had 90 pk en debuteerde op een ‘barchetta’ gevormd model met brede spatborden in die tijd daarom ook wel ‘Ala Spessa’ genoemd. Het tweede model werd een Biposto met gerekte ‘a sigaro’ carrossrie die als de beroemde eerste Ferrari 125 S Competizione de boeken in zou gaan. Busso werd beroemd bij Alfa Romeo later, maar werkte dus in de kraamkamer van de eerste Ferrari.

De 125 Sport debuteerde vervolgens in mei 1947 al op het circuit van Piacenza met Franco Cortese achter het stuur (foto onder). Hij moest als koploper de wedstrijd staken toen de brandstofpomp het begaf. Toch veelbelovend want slechts negen dagen later werd al een eerste GP (die van Rome) door de Ferrari in de wacht gesleept. Cortese reed gemiddeld 88,5 km per uur en legde met de 25 S 137,6 km af over 40 ronden. Na deze eerste legendarische overwinning bij de thermen van Caracalla, werd alleen al in 1947 nog eens zesmaal gewonnen. Tazio Nuvolari kroop ook achter het stuur en won in Parma. Het begin van Ferrari was al veelzeggend. Enzo Ferrari stierf in 1988, maar zijn naam leeft onverminderd voort op het meest beroemde sportwagenmerk in de wereld. In Genève debuteerde vorige week net als toen een nieuwe Ferrari met een V12. De 800 pk sterke 812 Superfast. Een goed begin van een nieuw jubileumjaar dat de titel ‘driven by emotion’ draagt en in 60 landen gevierd zal worden via verschillende events. Het is de LaFerrari Aperta die voor deze verjaardag een speciale badge draagt.