FCA opnieuw in zeer moeizame fase met Italiaanse bonden
Het is een feit dat steeds fellere protesten tegen het management van FCA onder leiding van verschillende vakbonden, vrijwel altijd na perioden van relatieve rust komen. Protesten die dikwijls voortvloeien uit voorgaande protesten en bepaalde soms tragische voorvallen (zoals de zelfmoord van een werknemer) die als directe aanleiding dienen. Voeg daar de fase van de tweejaarlijkse nationale contractbesprekingen (CAO) aan toe en je spreekt in Italië van oudsher van een nieuwe hete herfst, winter, lente of zomer. Dat laatste is nu ook het geval. Fiat Chrysler Automobiles is sinds de overname van Chrysler niet meer zo aan het thuisland gebonden als voorheen en grijpt ook de huidige politieke hervormingen aan, om oude barrières met bonden te slechten. Het overleg voor de verhoging van salarissen voor de periode 2014-2015 verliepen stroef en nu zelfs vast.
Bonden geven aan dat het management in Lingotto zich opmerkelijk hard opstelt en dat het de matige economie als enige argument naar voren schuift om de salarissen zo veel mogelijk te bevriezen. De eis (390 euro per werknemer voor 2014) wordt door Fiat niet ingewilligd omdat de leiding de eventuele verhogingen wil koppelen aan de productiviteit per fabriek. Fiat eist dus opnieuw meer flexibiliteit maar krijgt van de meeste bonden geen akkoord. Terwijl Lingotto weer de hele zomer tegen deze aloude muur aan zal blijven lopen, slaagt Ford er deze week in Duitsland wel in om met een vergelijkbare eis weg te komen. Bonden zeggen op hun beurt dat Fiat niet een steeds hogere inzet (door intensivering van de werkwijze zoals in Grugliasco, Melfi, Pomigliano en straks ook Mirafiori) zonder enige compensatie mag en kan verwachten.
Extra pittig is uiteraard de oorlog met de meest links radicale bonden, waar FCA zo min mogelijk mee in gesprek wil, maar vaak wel moet (op last van de rechter). Uit diezelfde hoek vormen de opruiende klanken en uitingen van sommigen een extra last. Onlangs werd vlakbij Pomigliano d’Arco – om precies te zijn Nola, waar al jaren een logistiek centrum van Fiat nagenoeg stilligt- een pop met een afbeelding van Marchionne als gezicht ‘ritueel’ opgehangen en begraven (foto’s). En protest dat slechts bij weinigen overigens in de smaak viel. Het management laat dit niet zomaar gebeuren en heeft werknemers gisteren laten weten dat ze direct ontslag riskeren bij deelname aan dergelijke choquerende manifestaties. Bij dit protest werd Marchionne persoonlijk verantwoordelijk gehouden, voor de dood van werknemers die de afgelopen jaren zichzelf van het leven hebben beroofd. Het is duidelijk dat FCA voorlopig nog veel strubbelingen zal tegenkomen in eigen land en dat alleen wetswijzigingen en betere exportresultaten meer rust teweeg kunnen brengen.