Europese investeringen FIAT lopen vertraging op maar gaan wel door

Sergio Marchionne had eind vorige week tijdens een jaarlijkse meeting over Italiaans-Amerikaanse handelsrelaties in Venetië (foto onder), minder goed nieuws maar ook een hoopgevende boodschap. Het slechte nieuws is natuurlijk dat de rem op verdere investeringen in Italiaanse fabrieken en dus commerciële Europese plannen, vertraging op zullen lopen in 2013. Voor dit jaar blijft alles zoals het is volgens de CEO, maar zal er in ieder geval geen sprake zijn van uitbreiding. In Brussel vroeg Marchionne begin vorige week al om begrip bij de EU-commissie en dezelfde boodschap wordt nu afgegeven bij de technocratische regering van Mario Monti. Overigens is de CEO nog altijd vol lof over de daadkracht van Monti en de onderhandelingen die de premier voert met Bondskanselier Merkel van Duitsland. Marchionne noemt dit tijden van dagelijks toenemende onzekerheid en verwarring. Juist de politiek moet hier iets aan doen, zegt Marchionne.

Het nieuwe productieplan voor Mirafiori gaat er hoe dan ook komen benadrukte de CEO, in reactie op de opnieuw toenemende spanning in Turijn. De opbouw van een veel grotere productiecapaciteit (500X, MiTo 5 deurs en Jeepster) zou in de zomer van 2013 al plaatsvinden, maar kan nu dus heel goed met een half jaar worden uitgesteld. Er volgt dus een nóg magerder jaar dan wat 2012 al is, voor de 5400 werknemers van Fiat’s grootste fabriek. Dit jaar bereikt de fabriek al een absoluut dieptepunt in de lange geschiedenis van haar productieve bestaan.

Volgens Marchionne bestaat er geen eenvoudige oplossing voor de huidige omstandigheden en heeft zelfs Duitsland uiteindelijk een probleem als er geen gezamenlijk plan van aanpak zal komen; “Het wordt een helse klus en er is een groot gebrek aan stabiliteit op ons continent. De huidige aanpak getuigt helaas van zeer weinig wilskracht en inzicht. Men moet in deze situatie juist het hoofd koel houden ondanks de druk van andere markten. Mijn angst is nu dat de markten in een te hoog tempo door zullen denderen en meer duurzame besluiten enkel vooruit worden geschoven.” Met deze woorden richtte Marchionne zich dus niet tot de Italiaanse politiek, maar opnieuw tot de Europese (lees Merkel). Marchionne is dus juist zeer te spreken over Monti’s visie; “Ik begrijp Mario Monti heel goed als hij het in Brussel heeft over de aanloop naar een gemeenschappelijke oplossing. In Amerika noemt men dat ‘je alvast schrap zetten voordat de scherpe bocht bereikt wordt’.“