Column: “Lancia Thema SW; Einsame Spitze!”

Ik weet dat velen onder jullie, net als ik, zich met enige regelmaat afvragen of het nog goed gaat komen met het prachtige merk Lancia. Marchionne zelf hoogstwaarschijnlijk ook. Het gaat momenteel zo beroerd met de Fiat Group Automobiles in Europa dat een concrete oplossing momenteel ver weg lijkt. Toch is het nog niet zo gek lang geleden dat de vlag op het kantoor in Turijn er heel anders bij hing. Dat de topmanagers van Lancia nog gevierde jongens waren.

Lancia Thema SW persfoto begin jaren ’90

Ongeveer op dat moment overhandigde in Hamburg een autoverkoper aan Marianne Cummerow de sleutels van haar nieuwe Lancia. Het was donderdag 29 september 1994, een dag nadat de grootste Europese scheepsramp ooit op de Oostzee had plaatsgevonden. Ruim 850 opvarenden van de Estonia lieten daarbij het leven. De dag daarvoor had Marianne haar boekhouder de opdracht gegeven om een kleine 100.000 DM over te maken naar de betreffende Lancia-dealer.

Wat bezielde Marianne? Ze had zich als hardwerkende en succesvolle ‘Prokurist’ best een flink aangeklede E 320 Kombi kunnen veroorloven. Maar dat vond ze toch wat te stijfjes. Of een 540i Touring. Maar die vond ze niet bij haar imago passen. Ze had zelfs een Jaguar XJ overwogen. Maar die was niet ruim genoeg. Ze verhoogde haar budget en koos voor een Italiaan… Marianne had smaak.

In deze Italiaan, een Lancia Thema SW 3.0 V6 LX, heb ik vanmiddag, 18 jaar na dato, gereden. Het is één van de 20 exemplaren die er wereldwijd van dit specifieke type zijn vervaardigd. Mega-exclusief dus. Het basisontwerp van de Thema was van Giugiaro. Vervolgens slaagde Pininfarina er buitengewoon goed in om deze chique sedan te transformeren in een stijlvolle ‘life style’-combi. Ook bij het interieur lieten de Italiaanse designers en handwerklieden zich van hun beste kant zien. Beeldschone lederen bekleding van het gerenommeerde Poltrona Frau en het überfraaie dashboard, bekleed met leer en rozenwortelhout (bekend van de 8.32). Om het algehele pakket te vervolmaken werd de  fameuze 3 liter Alfa ‘Buso’ V6 met 175 pk in het vooronder gelepeld. 8,6 sec. tot 100 en een top van 215 km/u. Ruim voldoende om op de Autobahn een stevig potje mee te kunnen blazen. Kortom, een samenraapsel van het beste dat de Italiaanse auto-industrie op dat moment te bieden had.  Al klaar? Nee hoor! Om met deze Thema SW alle omstandigheden hard of comfortabel  te kunnen rijden werden  een ‘intelligente wielophanging’ met niveauregeling én de van de Delta Integrale bekende ‘Viscodrive’ geinstalleerd. De vier elektrische ramen, automatische airconditioning, 15” lichtmetalen velgen, airbag, elektrische stoelverstelling (met geheugen en verwarming), ABS en inklapbare spiegels mogen voor die tijd, voor een Lancia in deze prijsklasse, als vanzelfsprekend worden geacht. Marianne koos verder voor een schuif-/kanteldak monteren (af fabriek) en een Webasto-standkachel (af dealer).

Maar dat alles was niet de reden dat Marianne voor dit type Lancia had gekozen. Ze vond de Thema ook erg mooi. En vooral ook érg lekker rijden. En dat doet ie nu 18 jaar later nog steeds. De zitpositie in een Thema voelt aan of de auto speciaal voor jou gemaakt is. Je voelt je als een vorst op die héérlijke stoelen. En door de perfecte zit achter het stuur. Een koninklijk gevoel. En deze Thema rijdt -net zoals alle andere Thema’s- exact op de juiste manier sportief. Ingetogen, soepel, lichtvoetig  en toch erg comfortabel. Een heerlijke combi. Ik begrijp Marianne wel. Daar kon in ’94 geen Duitse concurrent aan tippen.

Marianne is inmiddels uit het zicht verdwenen. Maar deze unieke Thema SW allerminst. Na 18 jaar is ie na een aantal omzwervingen in Amsterdam terechtgekomen. Met slechts 125.000 kilometer op de klok. De nieuwe eigenaar -ondergetekende-  is er bijzonder content mee. Op naar de volgende 125.000km! Ik zal al die tijd goed voor ‘m zorgen. En tegelijkertijd wachten op betere tijden voor Lancia. Ik weet het… ik ben een rasoptimist, maar ik heb daar alle vertrouwen in.

Paul van Beukering