Braziliaanse Fiat Uno zegt ‘Ciao’ en zwaait uit

Novo Uno.

Als de dag van gister; Bij AutoEdizione weten we nog heel goed, hoe Fiat in 2010 in Brazilië haar eerste eigen volledig ontwikkelde product presenteerde in de vorm van de (Novo) Uno. Het trok volop onze aandacht, vooral toen we beseften dat deze auto een soort blauwdruk vormde van de Panda uit Pomigliano (2012) en dat de rollen dus waren omgekeerd. Inmiddels realiseert het hoofdkantoor in Betim met regelmaat en op een hoog niveau haar eigen producten. Met zoveel overtuiging zelfs, dat we door dit fenomeen jaarlijks er fijntjes aan herinnert worden, hoe de dagen dat Fiat Europa domineerde inmiddels ver achter ons liggen. Het epicentrum ligt al heel lang niet meer in Lingotto.

‘Nu al’ met pensioen.

En dat Fiat in Brazilië al decennialang net zo opkomend is als het land zelf, blijkt ook uit het feit hoe haar producten conform de markttendens opschuiven naar hogere segmenten. Brazilië is allang niet meer de markt, waar oudere Europese modellen op kostenbesparende wijze een tweede leven krijgen en nog eens bijna 20 jaar meegaan. Bijvoorbeeld Giugiaro’s Uno, die vooral als ‘Mille’ (vanaf 1990, daarvoor gewoon Uno) bij wijze van spreken nog 1000 jaar mee kon gaan (30 jaar). Maar ‘progetto 327’ mag al veel eerder aftaaien. De Uno van 11 jaar geleden neemt afscheid en krijgt nog 1 update die dat markeert. Eind deze maand gaat daar heel toepasselijk de Uno ‘Ciao’ op gelimiteerde wijze in Betim in productie voordat de stekker er definitief uit gaat. Van de Mille werd in 2013 op vergelijkbare wijze afscheid genomen (we schreven daar toen ook over) met de editie ‘Grazie Mille’. Ook in een grijs kostuum om de pensioengerechtigde leeftijd te benadrukken. Heel wat anders dan het het mintgroen of citroengeel van de eerste Uno Way uit 2010. Fiat laat trouwens geen gat achter, want de Mobi en de iets grotere Argo doen al een paar jaar hun best om dezelfde soort klant te bereiken.