Alfa’s doorstaan de tand des tijds omdat ze zo gewild zijn
Praten over Alfa Romeo op een willekeurige borrel levert altijd het gesprek op waarin de liefhebber het over de superieure rijeigenschappen heeft (of de rijke geschiedenis) en de ‘neutrale’ toehoorder even weer fijntjes refereert aan de Sud en de daaraan verbonden donkerbruine wolk van roest en onbetrouwbaarheid, die vervolgens de hele Italiaanse auto ging vertegenwoordigen in de decennia die volgden. Toch hebben de liefhebbers het laatste woord zijn we van mening. Alfa Romeo blijft mensen in vervoering brengen, meer nog dan dat het merk als een lachertje wordt weggezet. Het is niet voor niets dat vriend en vijand blijft uitzien naar het volgende product, al moet men 10 jaar wachten.
Deze ongekende aantrekkingskracht zien we in een notendop ook terug in wat een veiling van een Alfa zo nu en dan oplevert. De prachtige 6C Sport Berlinetta van Mussolini’s geliefde Clara Petacci bijvoorbeeld die begin deze maand werd geveild voor ruim 1,8 miljoen euro. Alfa’s melodramatische geschiedenis past precies bij het verhaal van deze auto. Mussolini die duidelijk liefhebber was van het merk, begon in 1945 zijn uitvlucht vanuit Milaan richting het Como-meer (met als einddoel Zwitserland) met Clara uitgerekend in deze auto. Het stel kreeg (samen met heel hun gevolg) na een hachelijke route over bochtige wegen, zoals iedereen weet de kogel en hun lijken eindigden ondersteboven aan een tankstation terug in Milaan. De 6C verdween na de oorlog als trofee in een schuur in de VS tot deze na ernstige verpaupering weer in ere werd hersteld.
De 6C van Clara Petacci overleefde ter nauwer nood deze hectische geschiedenis, maar het tegenovergestelde is het geval met de Sud Sprint in ditzelfde bericht. Deze wordt in Berlijn eind deze maand geveild en zal volgens het veilinghuis tussen de 25.000 en de 30.000 euro opleveren. De dramatiek van dit verhaal zit juist in het feit dat de Sud Sprint –waar we niet voor niets al eens een column aan hebben gewijd– net uit Pomigliano lijkt te zijn gekomen, nog naar nieuw ruikt en slechts een paar honderd km op de teller heeft. Geen spatje roest te bekennen. In Italië noemt men het al ‘la vendetta dell’Alfasud’, oftewel de zoete wraak na jarenlange verguizing vanwege z’n afkomst. De Sud leeft en deze zeldzame 1.5 Sprint Veloce editie Trofeo gaat bewijzen dat hij gewild is bovendien. Optisch lijkt ie veel op de Sud Sprint Speciale, waar eveneens maar enkele honderden van zijn gemaakt. Een ode aan de circuitversies van die tijd. De Sprint bleef nog tot eind jaren ’80 in productie, terwijl deze speciale editie uit 1981 stamt. Van de eerste eigenaar, nooit gebruikt of op kenteken gezet en altijd zorgvuldig geconserveerd. Uiteindelijk volgt de verkoop en de reis naar Duitsland. Deze serie was enkel in zilvergrijs verkrijgbaar en was ook destijds niet bepaald goedkoop. Opnieuw een prachtig verhaal met een bijna mythische lading. Fiat kiest als concern nu Alfa Romeo uit om de Italiaanse autofabriek te laten overleven en wat ons betreft is dat dus een goede keuze aangezien een Alfa nooit stilletjes in de geschiedenis verdwijnt zoals je ziet.
[nggallery id=1085]
Prachtig die Sprint. Echter wat kan je als koper nog doen met die auto? Ermee rijden is zonde, want dan is hij zijn unieke aantrekkingskracht kwijt.
Toch wel raar Alfa’s zijn geliefd als ze nieuw of oud zijn. Tussentijds daalt de waarde doorgaans als een baksteen om vervolgens meer te kosten dan de nieuwprijs ooit was voor benzine versies dan een alfa diesel heb ik nog nooit van gehoord dat deze de oldtimer status behalen.
Is er iemand met een Alfetta Turbo Diesel uit 1978 of jonger?? Of zijn er nog 75 met een diesel die niet naar de sloop zijn afgevoerd?
Klassieke Alfa’s leven alleen voort als Benzine. Maar zouden over een jaar of 10 de 147’s en 156’s nog weer in waarde stijgen of alleen de GTA’s en wellicht de 2.0 twinspark. De GT zien we denk ik in meer als zijn zusje ik gok dat die minder snel gedumpt worden als sloop auto.
@ Lussa maar eigenlijk moet een Alfa gewoon rijden niet staan te vetstoffen.