Abarth 70° Anniversario edities vertegenwoordigen succesvolle geschiedenis
Abarth is al 70 jaar een sterk label en heeft tot op de dag van vandaag een grote aantrekkingskracht op autominnend publiek. Plat gezegd is het symbool met de schorpioen de meest sexy vorm van tuning, maar eigenlijk is het veel meer dan dat. Het is feitelijk een puur merk zonder dat het eigen modellen hoeft voeren. Een karaktervolle Fiat 500 of 124 Spider is voldoende om als basis te dienen voor een echte Abarth. Zoals zoveel andere Italiaanse merken is er ook wat Abarth betreft sprake van een sterk DNA, mede dankzij de vele ervaringen in de autosport. Compacte auto’s die hun oorsprong vonden in de massa-industrie, werden door Abarth succesvol getransformeerd tot ideaal raceobject. Precies op dat vlak zou je Abarth een benchmark kunnen noemen. Eigenlijk kent het geelrode label dankzij deze oorsprong geen gelijke in autoland. Er is simpelweg geen tweede Abarth, hoe graag sommige producenten dat ook zelf opnieuw willen uitvinden. Abarth was wat dat betreft dan ook het beste wat Fiat kon overkomen.
‘Assetto Corse’ klinkt als een simpele kit voor een betere wegligging, maar Abarth & C. ging 70 jaar geleden veel verder dan dat. Hoewel de basis een 1100 Sport was, was de 204 A uit 1949 een volbloed sportwagen die nog maar weinig met een Fiat te maken had. Deze toewijding tot het ontwikkelen van een efficiënt ontwerp, leverde gelijk een kampioenschap in de F2 (en in de 1100 Sport kampioenschap) op voor de kersverse oprichters Guido Scagliarini en Carlo Abarth. Dit succes leidde tot het ontwikkelen van meer innovatieve modellen waarbij een laag gewicht en een goede aerodynamica bijvoorbeeld een belangrijke basis vormden, aangezien er geen gebruik gemaakt zou worden van grote motoren. Deze insteek zorgt ervoor dat Abarth tot op heden deze zo typerende kenmerken heeft.
De oorsprong van deze benadering ligt bij Abarth’s eerste prestaties met motorfietsen op Oostenrijkse bodem. Enkele ongelukken dwingen hem te stoppen met racen en in Merano start na de oorlog, via een korte periode bij Cisitalia, zijn tweede leven als Italiaanse ondernemer. Direct ligt het accent op het aanpassen van bestaande auto’s, tot snelle sportieve wagens. Speciale uitlaatsystemen zijn daarbij een belangrijk element. Deze worden dan ook volop geproduceerd. In 1962 telt Abarth 375 werknemers en produceert het 257.000 uitlaten per jaar, waarvan 65% bestemd is voor de export.
Dat het Abarth allemaal om de prestaties te doen was al die jaren, bewijst ook de hang naar het vestigen van nieuwe records. Zo werd er in 1956 op het circuit van Monza met een Fiat Abarth 750 met Bertone carrosserie een 24-uurs record gevestigd, waarbij een afstand van 3743 km werd afgelegd met een gemiddelde snelheid van 155 km per uur. Daarna volgden nog veel meer records over afstanden van 5000 en 10.000 km en 5000 mijl en in de tijden 48 en 72 uur. Beroemde carrosseriebouwers leverden de ideale body om deze prestaties neer te zetten, zoals bijvoorbeeld Zagato. Het Milanese bedrijf maakte ontwerpen die ook steevast het optimaliseren van prestaties als hoofddoel hadden. Deze prestaties zorgde zelfs voor internationale contracten. Bijvoorbeeld het raceteam van presidentszoon Franklin Delano Roosevelt Jr (foto onder).
Als Abarth ook de nieuwe Fiat 500 eind jaren ’50 onder handen neemt, is de sterke band met Fiat een feit. Het blijkt een instant succes en een basis voor talloze records en overwinningen op het circuit. Abarth wordt vanaf dat moment zelfs een begrip in de volksmond en staat synoniem voor de ideale aangepaste auto. De jaren ’60 vormen een gouden decennium voor het merk met de zwarte schorpioen. Fiat zorgt voor de uitbreiding van het aantal modellen. Van de 850 TC (die zelfs op de Nürburgring winnend was) tot de 1000 Berlina en 2300 S. In 1971 werd Abarth tenslote eigendom van Fiat. Maar Carlo Abarth bleef nauw betrokken, ook toen de commercieel succesvolle A112 Abarth werd ontwikkeld. Abarth’s knowhow werd vervolgens ook in de rallysport toegepast met als hoogtepunt de winnende Fiat 131. Abarth was sindsdien ook de basis voor Lancia’s grote succes in de autosport dat vanaf de 037 een steeds grotere hoogte bereikte. Helaas verdween het label op de weg steeds meer naar de achtergrond, vooral vanaf de jaren ’90.
Sinds het label in 2008 weer definitief op een voetstuk is geplaatst, mede dankzij de terugkeer van de iconische Fiat 500, is er enkel nog sprake van een toenemend succes. Sinds de introductie van de nieuwe 124 Spider is zelfs de rallysport weer vertrouwd terrein (2016). Afgelopen jaar werden bijna 23.500 exemplaren verkocht een toename van 36,5%. Buiten Italië werden vooral in het Verenigd Koninkrijk en Spanje goede resultaten geboekt. De speciale “70esimo Anniversario” edities van de 595 en 124 Spider/GT vormen een kroon op dit historische verkoopsucces van het altijd aantrekkelijke Abarth.
[nggallery id=1222]
Mooie (beperkte) samenvatting.
Waren Gordini en Alpine tot op zekere hoogte de evenknie van Abarth ?
131 Abarth racing