Abarth 124 Spider 6AT: Puur en onbevangen

Hessen 1972, zo heet de kleurstelling van deze werkelijk oogverblindende Abarth 124 Spider. Wie niet zo van cabrio’s houdt en toch wat gevoel in z’n donder heeft, móet haast wel toegeven dat er uitzonderingen in het leven zijn. Het is een regelrechte traktatie voor je pupillen. De handgeschakelde rode (Rosso Costa Brava 1972) die we een jaartje geleden reden vonden we al erg mooi om te zien, maar deze tint voelt op een of andere manier nóg exclusiever. Abarth vernoemd het kleurenpalet van de 124 Spider zoals je weet naar de Rally-locaties waar begin jaren ’70, de Fiat met zwarte schorpioen al dan niet als winnaar over de streep kwam. De kenmerkende zwarte motorkap en kofferdeksel, deden op de rode Spider 124 Sport Abarth Rally uit 1973, op praktische wijze dienst tegen te veel schittering in de cabine. Op de versies van vandaag is het uiteraard vooral een prachtige manier, om de Abarth zich optisch volledig te laten onderscheiden van de Fiat 124 Spider. En die aantrekkelijke eigenzinnigheid past helemaal bij het karakter van deze auto moeten we zeggen.

Het dilemma van de transmissie loste uiteindelijk grotendeels op uit onze gedachten. We dachten tot aan de eerste tien kilometer van onze testrit namelijk dat de handgeschakelde versie toch wel de beste optie zou blijven (de handbak is strak en prettig te bedienen dankzij kort verzetten). Totdat je de automaat gaandeweg, tijdens de interactie met het gaspedaal, steeds handiger en speelser begint te bedienen. De automaat is met z’n 1080 kg, weliswaar 20 kilo zwaarder dan de handgeschakelde, maar echt merken doen we dat niet. Het blijft qua beleving licht en virtuoos ook al zijn de cijfers (0-100 in 6,9 sec., 6,8 seconden met de handgeschakelde) intussen niet bepaald extreem. De Turbo doet vrij direct van zich horen en duwt tot boven 5500 toeren op de achterwielen. Bij 6500 toeren voelt je dat de koek op is. Het sturen geschied met veel gevoel en precisie en de Brembo’s maken het op effectieve wijze allemaal mede mogelijk.

De Abarth 124 Spider is een auto die je naarmate de kilometers vorderen steeds meer naar je hand zet in al z’n speelsheid. De bak is snel en zorgt voor een hoop symfonisch geknetter uit het veelgeprezen Record Monza-uitlaatsysteem. En nu we het toch over muziek hebben: Musici hebben het vaak over een instrument dat erg fijn is om te bespelen. Dat is de 124 Abarth met zestrapsautomaat op automobielgebied. De 124 Spider met schorpioen is alles behalve spijkerhard en dat maakt ‘m misschien minder sportief dan sommige pk-fetisjisten zouden willen. Maar de lol zit ‘m juist in die eigenzinnige dynamiek als zodanig. De limieten zijn voelbaar. De lange neus met in lengterichting geplaatste 1.4 turbomotor en het (wat overhellende) 4,05 m lange koetswerk dragen bij aan die karakteristieke beleving, in plaats van dat ze er afbreuk aan doen. Kortom het gevoel wint het van de ratio in deze auto. Een knappe prestatie van Abarth, des te meer omdat je weet dat voor de basis van de auto gebruik is gemaakt van een uitheemse donor.

Veel krachtigere auto’s op de weg dagen deze Abarth dikwijls uit, maar het is totaal onzinnig om op deze uitnodigingen in te gaan wanneer je op een lang recht stuk rijdt. Helaas hebben we weinig bochtige wegen in dit land, anders waren we die dikke SUV’s vaker te slim af. De Abarth 124 Spider is zoals hierboven omschreven één brok beleving en dat is wat ons betreft een fenomenaal statement in het huidige automobielklimaat. Misschien is het daarom juist dat je zoveel blikken van interesse (in welke vorm dan ook) ontvangt van omstanders, wanneer je met deze auto ergens verschijnt. Het is allemaal minder doordacht en vrij spontaan wat de Abarth 124 Spider uitstraalt en in zich heeft. Als een heerlijke cocktail op een zwoele zomeravond. Zoet met een wat gemene afdronk en het staat garant voor ontzettend veel uitzinnig plezier (NB: drink niet als je nog moet rijden! ;-)). FCA maakt vandaag de dag meer SUV’s dan ons lief is, maar zet intussen ook dit gewoon neer, waarvoor applaus. De automaat kost met 47.995,- euro ruim 2000 euro meer dan de handgeschakelde met eveneens 6 versnellingen. We verkiezen de automaat dus met een minimale voorsprong boven de handbak. Puur vanwege de nog leukere rijdynamiek die je dan kan nastreven, beloond met een heerlijk meer variabel uitlaatgeluid.