Abarth 1000 SP werd Alfa 4C

Abarth en Alfa Romeo hadden bijna dezelfde prioriteit.

Een concept Abarth 1000 SP op Dallara basis. Dat klinkt als een project uit de jaren ’60 of ’70, maar was in 2009 een feit. We vermoeden dat FCA gelijktijdig met de samenwerking met Mazda, die uiteindelijk resulteerde in Fiat/Abarth 124 Spider, zowel Abarth als Alfa Romeo kandideerde voor een lichte tweezitter. Daarbij was het bijvoorbeeld nog onzeker of het project met Japanners in een Alfa Romeo Spider zou moeten resulteren of in een Fiat/Abarth. Intussen was de meer handgemaakte tegenhanger dus eveneens een project, dat zowel in het voordeel van de Biscione, als die van de Scorpione kon uitvallen. Dat laatste wisten we tot de dag van gisteren nog niet. Maar de welvingen van een klassieke Abarth 1000 Sport Prototipo uit 1966 (project van ingenieur Mario Colucci), kortweg ‘SP’, passen inderdaad feilloos in die van de 4C (Spider). Wij maar denken dat de 33 Stradale de inspiratiebron was! Prachtig nietwaar? Zo’n rijk historisch palet waar je als fabrikant uit kan kiezen… Minder prachtig is natuurlijk dat er financieel maar heel weinig te kiezen viel. Maar laten we bij deze gelegenheid weer eens stilstaan bij het al 72 jarige Abarth. Het management heeft besloten om dit studiemodel van Centro Stile te tonen via Heritage (voortaan zonder FCA), nu de 1000 SP 55 jaar betstaat. Dat Abarth overigens net zo goed op andere grote Italiaanse merken toepasbaar is, is van alle tijden…

Abarth voor Fiat en Lancia.

Vandaag kennen we Abarth als sportief sublabel van Fiat, vooral op basis van de 500. Dat is niet altijd zo beperkt geweest. Tal van sportieve projecten van de bekende Italiaanse automerken Fiat en Lancia, liepen ooit via de sportdivisie Abarth in samenwerking met Squadra Corse Lancia. Dit gebeurde al voordat de afdeling EASA (Ente per l’Attività Sportiva Automobilistica) werd gevormd onder Fiat-vlag. Abarth’s naam stond al vele jaren synoniem voor het zelfstandig racewaardig maken van bestaande Fiat’s (zoals 750, 1000 TC, 850 TC, 595 SS en 695 SS enz.), totdat Abarth & C. ophield te bestaan (1971). Vaak stond Abarth als fenomeen door die rijke traditie nog geheel op zichzelf, buiten de schaduw van moederconcern FIAT. Bijvoorbeeld ook in de vorm van het voortbestaan van het raceteam Osella, nadat de schorpioen werd ingelijfd op Lingotto. Fiat had namelijk geen belang bij het reeds bestaande Abarth-raceteam.

Prototypes met logo.

Omdat bekende namen in Italië nu eenmaal niet zomaar worden uitgewist, waren er in het verleden ook wel verschillende prototypes van het Fiat-concern waar Abarth op stond, terwijl het eindproduct tevens als straatversie werd gelanceerd voor een van de automerken. Denk aan de Lancia (Beta) Montecarlo dat in de ontwikkelingsfase startte als Abarth SE 030 (foto) en uiteindelijk dankzij hetzelfde Abarth ook weer eindigde als de Rally-icoon (SE)037. Maar vaker nog verliep het andersom, zoals met de de Fiat X1/9 dat de Abarth X1/9 Prototipo opleverde (waarbij trouwens ook Dallara om de hoek kwam kijken). Abarth diende namelijk een tijd lang als basis voor rally-modellen van Fiat (124 en 131) en Lancia (037, Delta S4 (SE038)). Gaandeweg werd Abarth visueel gezien een vermelding naast de naam Fiat. terwijl er achter de schermen net zo hard aan Lancia werd meegewerkt.

Abarth en Alfa Romeo.

Maar ook Alfa Romeo valt op diverse momenten in de geschiedenis te linken aan het racemerk van moederconcern FIAT. Alfisti denken dan natuurlijk direct aan de 155 en iemand als Sergio Limone. Maar zelfs toen de twee nog niet onder één dak opereerden kruisten reeds de wegen. Daarbij denken we aan de Abarth Alfa Romeo 1000 uit 1958. Een zeer lichte snelle GT met Bertone carrosserie (chassis van Franco Scaglione) en een op de 1300 Giulietta Sprint Veloce-motor gebaseerd blok met korte cilinderslag van 1 liter.

Abarth 1000 SP.

Abarth-fans kennen de iconische 1000 SP als een internationaal succesnummer dat naam en faam maakte voor het merk met de schorpioen. De basis was de immens populaire Fiat 600. De Milanese ingenieur Colucci die ook al aan de 1000 werkte, werd met dit project technisch directeur bij de firma van Carlo Abarth. De lichte, lage en krachtige 1000 SP won diverse internationale wedstrijden, successen die begonnen in september 1966 tijdens de 500 km van de Nürburgring. Colucci’s succes met dit model is te danken aan het door hem uitgedachte buizen frame. Dat idee begon allemaal samen met Alfa Romeo, wat de cirkel weer rond maakt. Bij het zien van de herinterpretatie die nooit het daglicht zag, beseffen we trouwens dat wat de 33 Stradale is voor Alfa Romeo, de 1000 SP ook voor Abarth is. Een legende waarop je heel goed een nieuw model zou kunnen baseren. We hebben trouwens tijdens onze ervaringen met de 4C ook vaak geroepen dat het qua rijdynamiek doet denken aan een extra gepeperde Abarth. Dat blijkt dus geen toeval.