De ongekende souplesse van de Lancia Ypsilon Hybrid
Wederom Edizione Cassina.
Nee we zijn niet steeds met dezelfde auto op pad. Het is inmiddels de derde keer dat we met de rijk uitgeruste gelimiteerde Edizione Cassina (1906 stuks) op pad zijn geweest. Na een eerste en tweede indruk via respectievelijk Broekhuis in Zwolle en de importeur over de 156 pk sterke ‘Electric’, kunnen we eindelijk met de ‘Hybrid’ de weg op. Een sleutelmodel op vooral de Italiaanse markt om Lancia aan het beoogde voorlopige verkoopdoel van ongeveer 800 stuks per maand te helpen (dat voorzichtige doel is inmiddels gehaald want inmiddels zit men alleen al in Italië tegen de 1000 eenheden per maand). En misschien geldt deze sleutelrol wel voor steeds meer markten want EV’s zijn even niet echt booming op het moment. Maar nog even over de kleur. De Cassina editie is mooi chique blauw. Als verstokte Lancia-liefhebbers kunnen we daar natuurlijk nooit tegen zijn, maar als je het beschikbare palet er even bijneemt (zie plaatje hieronder), dan is een Bi-colore met zwart dak en bijvoorbeeld Verde Giada voor de rest van de carrosserie, in onze ogen een optie om de voorkeur aan te geven. Het creatieve lijnenspel volgens de nieuwe Lancia-huisstijl vinden we dan beter tot z’n recht komen en geeft de auto nóg meer uitstraling.
Hoezo maar 100 pk?
Over die hernieuwde Lancia-stijl gesproken; De hybride herken je (naast de uitlaat en de flippers achter het stuur) direct aan de ovaalvormige openingen onder de lichtgevende ‘calice/kelk’. Op de EV zijn deze gesloten. We vinden de hybride om deze reden iets meer karakter hebben en denken wat terug aan de legendarische Delta Integrale met vergelijkbare openingen rechtonder de grille. Uiteraard is deze 1.2 turbo, die onder geen enkele omstandigheid teleurstelt, geen krachtpatser zoals de genoemde rally-icoon. Maar laten we even vooropstellen dat deze ‘Hybrid 100’ totaal niet teleurstelt op het gebied van paraat vermogen. De auto voelt fluweelzacht en uiterst soepel onder vele omstandigheden. De combinatie van de elektrische ondersteuning (29 pk) met de turbomotor (101 pk) en de daaraan gekoppelde snelle overbrenging dankzij het nodige tandwielwerk, zorgen voor een zeer vlot resultaat. Voldoende koppel (205 Nm bij 1750 t/min) en een sprint naar de 100 in iets meer dan 9 seconden. Helemaal niet slecht. De geweldig gladde eDCT 6-traps automaat met dubbele koppeling maken dit gevoel van vlotheid af. Wie zuinig wil rijden hoeft zich ondanks deze keuze dus niet in de steek gelaten te voelen. Ook niet op de snelweg (top van 190 km/u).
Autonomie boven alles.
Als je dan een paar duizend kilometer rijdt in deze aangename Hybrid, besef je dat de tank die lang meegaat ook bijdraagt aan het gevoel van comfort. De volledig elektrische Ypsilon biedt natuurlijk meer vermogen, minder uitstoot en je laadt aan huis, maar de Hybrid compenseert dit op z’n eigen manier. Souplesse is ‘m zoals gezegd niet vreemd en zuinigheid is wat ons betreft ook wat waard (4,6 l/100 km). Niet alleen qua tanken merk je dat maar ook elektrisch. De Lancia Ypsilon Hybrid staat op papier als milde hybride (MHEV) die alles zelf doet in het laadproces, maar hij voelt bijna aan als PHEV. De capaciteit van 0.9 kWh kan er voor zorgen dat je bijna de helft van de tijd volledig elektrisch voortbeweegt. De Ypsilon Hybrid lijkt dus een middenweg te bieden. Dit dankzij een systeem waarbij een traditionele wisselstroomdynamo ontbreekt en gebruik wordt gemaakt van een DC/DC converter/omvormer voor de aanpassing van de spanning van 24 naar 12 volt. Naarmate je rijstijl wat sportiever wordt, is dit effect minder natuurlijk omdat je vaker een beroep doet op de verbrandingsmotor. Maar ook op de Neerlands snelwegen doet de elektrische ondersteuning zijn werk. Overigens bij hogere snelheden vinden we qua gewichtsverdeling dat de Hybrid iets prettiger aanvoelt dan de EV. Iets minder licht in de neus terwijl de Electric in totaal zwaarder is (circa 1500 kg t.o.v. 1200 kg).
Dynamiek.
Net als op de EV, waarderen we op de Hybrid het strakke en exacte stuurgedrag van de Lancia Ypsilon. Dit schijnt speciaal voor Lancia te zijn aangepast. Iets wat we als merkliefhebber enorm weten te waarderen. Ook het remmen voelt goed opbouwend. Op de Electric vonden we dat remgevoel al goed en zonder dat ‘On/Off-karakter’ van veel EV’s (sponzig bij regenereren).
Conclusie.
Het is wat meer een vergelijkingstest geworden dit dan je van ons gewend bent en dat is logisch. Het comfort en gemak van een volledig elektrische Ypsilon (vanaf 33.000 euro) slaan we hoog aan in principe, maar wat deze hybride (vanaf 30.000 euro) er tegenover zet is niet te onderschatten. Zelfs niet als 100 pk instapper. Veel van het vlotte gebruikersgemak van een EV, blijft intact met deze aandrijftechniek. Je geniet van een grote autonomie terwijl de motoren op de achtergrond stil en zeer efficiënt een ballet aangaan met hulp van een excellente transmissie. Als je zakelijk in de markt bent voor een EV is dat wellicht de logische keuze, maar als meer toekomstgerichte particulier valt onze blik misschien wel eerder op de ondersteunde variant. Lancia heeft hoe dan ook eindelijk weer wat te bieden. We hopen dat dit door ons zo geliefde merk ondanks alle marktcondities mag blijven voorbestaan. De komst van een tweede model in de vorm van de Gamma zal haar kansen vergroten. De prachtige Ypsilon HF die we dit jaar gaan zien, zien we vooral als een ‘imagebuilder’.
