De F80 is Ferrari’s nieuwe superexoot

“Effe-ottanta.”

Ferrari voegt een nieuw hoofdstuk toe aan haar geschiedenis van hypercars, ooit begonnen met de GTO in 1984 en de legendarische F40, waarvan vele jongetjes een poster boven hun bed hadden hangen. Vervolgens kwamen de F50, Enzo en de LaFerrari. Stuk voor stuk hoogstandjes wat techniek betreft en paradepaarden op het gebied van prestaties. Vruchten van Ferrari’s jarenlange knowhow in de autosport. Recent kon Ferrari in de Le Mans met de 499P weer nieuwe overwinningen behalen en in de F1 zoekt men onvermoeibaar door naar de weg terug omhoog. De onthulling van de F80 bewijst dat Ferrari onverminderd succesvol is als bedrijf en dat het nog altijd blijft verrassen. Ook onder de kap: Terwijl de F40 nog een V8 had met dubbele turbo en de Enzo een V12, is de F80 een 3.0 V6 Turbo Full Hybrid. Een hybride dus net als de voorloper LaFerrari. Het blok zelf is al goed voor maar liefst 900 pk en de elektrische ondersteunende units brengen het vermogen tot een totaal van een duizelingwekkende 1200 pk.

Indrukwekkend voorkomen.

Het design van de Ferrari F80 is krachtig en herkenbaar. Wat ons betreft dé hypercar die doet verlangen zodra je ‘m ziet. In detail toont ie gelijkenissen met de recente 12Cilindri wat ook al een topmodel is met optimale prestaties. Ferrari kiest dit keer niet voor een jasje dat als een schil om de techniek is vormgegeven, maar geeft de F80 meer een laag en massief uiterlijk dat voor een machtige uitstraling zorgt. Het interieur noemt Ferrari een 1+ zits. Een monoposto met plek voor twee. Klinkt verwarrend maar Ferrari doelt op de positie van de bijrijder die geflankeerd en meer naar achteren is en zo onopvallende mogelijk bovendien. Alsof je mag meekijken in een F1 of Le Mans auto.

Krachtige prestaties dankzij een hybride systeem en hoogwaardige V6.

De V6 is een nieuw en veel krachtigere versie van het blok van de 296 van enkele jaren geleden. Het gebruik van hoogwaardig titanium op diverse onderdelen van het blok draagt bij aan het behalen en verdragen van dit veel hogere vermogen. Het 800 volt elektrische systeem zorgt voor nog eens 300 pk. De F80 heeft geen stekker en kan niet alleen op stroom rijden. Gas los en remmen laden het systeem op via de MGU-K (dat verbonden is met de krukas) en de MGU-H (dat gebruik maakt van de warmte van de uitstoot). De gewonnen energie wordt opgeslagen in een 2,3 kWh batterij en wordt deels geleverd aan de genoemde MGU-K, dat weer in verbinding staat met de centraal-achter geplaatste motor. Aandrijving vindt plaats op alle 4 wielen (elektromotoren leveren vermogen op de voorwielen) en een sprint naar de 100 kan in slechts 2,2 seconden. Naar de 200 duurt maar 5,8 seconden en van 100/200 naar nul kan in slechts 28/98 meter. Die korte remweg kan dankzij de Brembo CCM-R Plus remmen bestaande uit materialen die tot nu toe alleen op het circuit zijn gebruikt.

Meer dan 1000 kg ‘lucht’.

Wat ook belangrijk is, is de aerodynamica bij deze redelijk extreme prestaties. De meebewegende grote spoiler op de achterzijde doet z’n werk (schuift omhoog en omlaag), evenals de enorme diffuser achter, plus een gladde onderzijde van de auto. Een giga inlaat zorgt dat alle lucht door de inkepingen op de voorklep naar boven wordt geleid wat eveneens bijdraagt aan een grote neerwaartse druk. Te weten 1050 kg in totaal bij een snelheid van 250 km/u. Een elektronisch actieve ophanging zorgt vervolgens dat de auto in balans blijft. Onderhuids is de kooi en het dak gemaakt van carbon fiber en composietmateriaal, terwijl het gedeelte van de chassis eronder (voor en achter) van aluminium is gemaakt. De twee onderhuidse delen van de auto zijn met titanium schroeven aan elkaar bevestigd. De batterij bevindt zich in een soort aluminium kuip. Al deze hightech en hoogwaardigheid mag wat kosten. Toch is de F80 reeds uitverkocht, want 799 klanten wereldwijd, hebben 3,6 miljoen euro neergeteld voor de nieuwe superexoot van Ferrari.