Lingotto’s tweede leven herdenkingsmonument of blik op de toekomst?
(On)uitwisbare Fiat historie in Turijn.
Lingotto’s zakelijke en imponerende industriële karakter dat reeds in een ver verleden is ontstaan, is omgezet in een meer idyllische oase van vruchtbaarheid en nostalgie. Fiat gebruikt daarbij de 500 als belangrijkste symbool, wat eigenlijk heel logisch is, ondanks de talloze modellen die het merk heeft voortgebracht. De Agnelli’s geven deze belangrijke plek nu letterlijk terug aan de stad. Voortaan kunnen bezoekers wandelen over de legendarische bijna 100 jaar oude testbaan (omgedoopt tot 500 Pista) dat onderdeel was van ’s werelds grootste autofabriek uit het begin van de vorige eeuw. De vele planten eromheen en het schitterende uitzicht maken van Lingotto een soort achtste wereldwonder. Sommigen vinden al dit moois echter een doekje voor het bloeden. Turijn is door Fiat definitief verlaten vinden velen, nu er geen belangrijk hoofkantoor meer in gebruik is behalve een klein gedeelte van Mirafiori een eindje verderop. Landelijk vreest men dat het lot van de Italiaanse auto-industrie met de vorming van Stellantis vooral in Franse handen ligt. Het verval in Turijn begon uiteraard al veel eerder, toen de grote fabrieken in en rond de Piemontese hoofdstad stuk voor stuk deels of geheel gesloten werden.
Marchionne vereeuwigd
Een kleine vijftien jaar lang vormde Marchionne Fiat’s enige hoop op een terugkeer naar de bloei die ook onder Agnelli bestond. De inmiddels overleden CEO in donkere trui is goed zichtbaar in het ‘Casa 500’ (onderdeel van een museum in het gebouw) en vormt nu een van de herinneringen. Hij schonk Italië de terugkeer van de 500 in 2007. Een briljante zet. Bovendien beloofde hij ooit een revitalisering van de industrie in Turijn. Onder zijn bestuur werd de oude Bertone-fabriek gekocht en verbouwd en werd Mirafiori samen met deze fabriek ingericht voor de productie van Maserati’s. Uiteraard zei hij ook dat een nieuw partnerschap cruciaal zou zijn om Fiat weer succesvol te kunnen maken in het segment voor de massa. In diezelfde jaren na de vorming van FCA, beloofde John Elkann dat Turijn een belangrijk kloppend hart van de firma zou blijven, voor altijd.
Fiat (500) RED met Bono.
Fiat is vandaag de dag afhankelijk van belangrijke internationale partners, dat bewijst ook de grote samenwerking met (RED) van Bono Vox, waar wel drie merken van de groep bij zijn betrokken. De dagen dat er aan de Via Nizza, corso Marconi of corso Matteotti gedirigeerd werd over een internationaal machtig concern zijn definitief voorbij. Wat rest is een galerie in de vorm van de ‘Pinacoteca Agnelli’. Muren vol kunst dat aangekocht kon worden dankzij de verworven rijkdom gedurende jaren van een opkomende industrie. Lingotto is nu niet meer dan een met loof omringd monument. Verhalen over een nieuwe toekomst klinken er al jaren, maar of Fiat in Turijn echt een elektrische revolutie zal ontketenen dankzij de inzet van Stellantis zal nog moeten blijken ondanks de recente investeringen. Wellicht is de schaal waarop dit zal gebeuren veel kleiner dan gehoopt en is de input vanuit de hoogste laag van het management nooit gegarandeerd, aangezien het zenuwcentrum van het concern elders ligt. Fiat laat in ieder geval weten dat het geen afgeronde zaak is. Dat bekrachtigt men zelfs met een symbolische boom in de Casa 500. Een boom die staat voor de continuïteit van de geschiedenis, tussen de wortels – het verleden – en de toekomst.