Alfa Romeo vanaf 2027 alleen elektrisch in specifieke markten
Dus niet alleen elektrisch.
Tijdens de presentatie van de kwartaalcijfers vandaag, heeft het management laten weten dat enkel op specifieke markten Alfa Romeo volledig elektrisch zal zijn. Dit moet vanaf 2027 een feit zijn. We gokken dat de volgende generatie Giulietta dat tijdperk officieel zal inluiden. In bepaalde delen van Amerika, Europa en China zal enkel het elektrische deel van het gamma in de markt gezet gaan worden. Dit is een nuance die we nog niet eerder hoorden. Mogelijk kun je hieruit concluderen dat het volledig elektrisch maken van een merk toch een nogal geleidelijk proces zal zijn, al was het omdat Brussel ernaar ‘streeft’ om vanaf 2035 de auto met verbrandingsmotor te verbieden.
Alfa Romeo, Lancia en Fiat.
Intussen weten we dat Fiat vanaf 2030 volledig elektrisch wil zijn en Lancia al vanaf 2027. Dat laatste lijkt afgaande op dit bericht over Alfa Romeo dus evengoed te maken te hebben met hoe breed Lancia als merk zal opereren. We nemen nu voorzichtig aan dat dit vooral op specifieke Europese markten zal zijn, waar elektrisch rijden sterker de norm is. In Italië moet op dat gebied nog veel veranderen de komende jaren, maar het lijkt erop dat op de thuismarkt dus vooral op EV’s zal worden ingezet door Stellantis. Lancia en Alfa Romeo zullen als premium-merken eerder een elektrisch gamma hebben, dan Fiat dat uiteraard ook nog zal leunen op goedkopere (hybride) auto’s.
Tonale, B-UV en Giulietta.
Op termijn dal de Tonale ook als EV tot stand komen en de kleine SUV uit Polen is mogelijk de eerste ‘Full Electric’ van Alfa Romeo straks. In derde instantie sluit ook de nieuwe C-segment Giulietta aan, waar we vanmorgen nog over schreven dat deze niet voor 2025 zal debuteren.
Alfa zal binnen 12 maanden concluderen dat deze strategie niet houdbaar is, investeren in verbrandingsmotoren èn in elektrische aandrijving is niet haalbaar. Zeker niet voor Alfa. Of “krijgt” Alfa derivaten van Ferrari-motoren voor ‘weinig’ en wordt de elektrische Alfa een kloon van een e-Peugeot? Kijk naar je Duitse en Britse concurrenten en volg minstens hun tempo. Aantallen worden momenteel toch niet gemaakt, dus waarom niet overschakelen naar elektrisch bij beperkte beschikbaarheid van accu’s en chips? Echt, de 2-liter turbomotor ga je niet missen en zelfs de V6’en twijfel ik over. Wel jammer van een V8 ooit weer. Zo’n jankende V8 uit de Montreal met maar 2,6 liter. Een iets terug getunede racemotor. Dat waren nog eens tijden…
Natuurlijk, de 8-cilinder uit de Alfa 8C ben ik niet vergeten, maar dat was eigenlijk een Maserati-motor, ontwikkeld door Ferrari op basis van hun eigen trouwe 4.2 V8 of later 4.7 liter. Wel een prachtig geluid, zo’n Alfa-Maserati-Ferrari V8.
Eigenlijk hoop ik op waterstof voor Italiaanse merken
@Rob
The Times They Are a-Changin’ Is de auto-industrie van de toekomst, met de enorme investeringen in elektrische aandrijvingen, alternatieve brandstoffen en connectiviteit, niet meer nog dan nu, een kwestie van een eigen smoel geven aan min of meer basis-componenten? Kijk naar Rolls Royce die de weg naar coachbuilding weer ingeslagen zijn. Doen ze niet voor niets.
@Niccolo, eens, alleen niet uniek voor deze tijd. Er is al veel uitgewisseld met andere fabrikanten of zusterbedrijven. Ik zal het niet over de Alfa Arna hebben, maar even later had je in de jaren 80 dat project tussen Alfa, Lancia, Saab en Fiat (resp. 164,Thema, 9000 en Croma) of GM-Fiat motoren voor de 156 en 159. Een eigen smoel geven is nu heel belangrijk aan het worden, maar laat het geen doel op zich zijn. Een selffulfilling prophecy. Zoals bij de Corsa en 208: je ziet de onderliggende “botstructuur” veel te sterk doorschijnen. Of zoals je de BMW 7-serie terugziet in de goedkopere Rolls-Royce modellen. Dood in de pot. Wat dan wel: AUB altijd goede stoelen, ook voor Europeanen langer dan een Italiaan. Coupė, cabrio, stationwagen en Cross-modellen naast de sedan. Brera, 156/159 SW, Spider of Crosswagon ging niet ten onder aan teruglopende marktsegmenten. Wel aan slechte GM-motoren, overgewicht en beperkte motor- of transmissiekeuze. Een merk als Alfa moet vibreren, zoals: ‘oh wat een leuk Alfaatje” een mooie jonge dame riep toen ik met mijn Spider (916) vorige week bij het stoplicht stilstond. Dat. Mooie stoffen en materialen, fijne garages, lekkere stoelen, scherp sturen, uitstekend gedoseerd remmen met een gezonde dosis eigenwijzigheid. Hoewel dat laatste niet moeilijk is met die vele grijze muizen bij de concurrentie. Wees eigenwijs als Alfa Romeo, maar doe ook normaal. Zoals bepaalde kleuren of velgen alleen voor bepaalde typen houden. Wat een onzin. Vraag gewoon een meerprijs i.p.v. impossibele. Het succes ligt bij Alfa nog steeds voor het oprapen, het merk is mateloos populair alleen niet in de showroom. Hopelijk weet Alfa de elektrische schoenen goed te passen. Elektrisch kan -weet ik uit ervaring- heerlijk rijden. Met alle andere succesfactoren ook goed op een rij kan Alfa straks weer potten breken.
Het zal even wennen zijn, maar het is de enige juiste keuze. Verbrandingsmotoren zijn morgen geschiedenis. Trekken we het in breder perspectief dan zien we dat in de nabije toekomst auto’s technisch grotendeels identiek worden. Merken zullen zich enkel nog onderscheiden door uitstraling,design, imago, interieurs, etc. Niet toevallig zaken waar de Italiaanse merken altijd goed in zijn geweest. Hier liggen dus vooral kansen! Daarnaast, Tesla heeft met de model 3 laten zien hoe snel en wendbaar een EV kan zijn: op circuits hield hij de BMW M3 moeiteloos bij. Het lage zwaartepunt door de accu’s zijn voor sportief rijden een voordeel. Op een Giulia Q scheelt het ook nog eens eur 35.000 aan BPM haha. Als het Alfa Romeo lukt om technisch op niveau te zijn, en Stellantis zorgt voor een goede marketing, dan rijden er straks veel begeerlijke rijdersauto’s met een Alfa logo op de neus en een elektromotor aan boord.
@Rob
Allereerst dank, grote dank, voor het niet verder ingaan op de Arna. Ik vrees ik met grote vrezen dat het geven van een eigen smoel niet een doel op zich zal worden maar hét doel. Gelukkig kan dat ook met mooie materialen, dikke stoelen, niet alledaagse kleurcombinaties, oogstrelende vormgeving en een gezonde portie eigengereidheid, Tipo Quattro als voorbeeld. Met een onderliggende techniek die als gevolg van steeds groter worden investeringen de basis zal (moeten) zijn voor steeds meer modellen, is daar geen ontkomen meer aan. Ik deel het optimisme van Mareblu echter wel: Nog steeds zijn ze in Italië meesters in het bijzonder maken van het alledaagse. Sprezzatura stamt uit de renaissance en is nog steeds actueel. The future is bright and full of opportunities!
@Niccolo, ook hier vinden we elkaar. Ik bedoel wel met een eigen smoel een eigen vorm. Misschien een verre neef, maar zeker geen broer qua uiterlijke gelijkenissen. Platforms die teveel voorschrijven zijn nivellerend. Zelfs bijvoorbeeld een DS9 onderscheidt zich niet enorm van een 508. En hoe groot lijken op het eerste oog die verschillen? Maar succes moet zeker haalbaar zijn als Gucci zeer winstgevend is met leren tassen of een Tag-Heuer al jaren met dezelfde (semi-)mechanische horloges. Dan is er nog veel te winnen met de auto, een Alfa Romeo, op alle componenten behalve die afgeschreven verbrandingsmotor. Lijkt mij ook wel lekker voor een ontwerper: geen uitlaat meer, geen brandstoftank, geen aandrijfassen want motoren in de wielen. En steeds kleinere krachtiger accu’s in steeds lichtere Alfa’s. Op naar de GTA.
Ik ben inmiddels afgehaakt wat betreft Italiaanse merken. Ik ga een Ford Focus wagon ST line rijden voor 5 jaar in de private lease.
En dan zie ik daarna wel wat er nog aan Alfa’s te krijgen is. 🙂