Downsizing maakte Alfa Romeo opnieuw groot. Zal de geschiedenis zich herhalen?
Vanaf vandaag willen we zo nu en dan een blik in het verleden doen, om aan te halen hoe het heden zou kunnen (’moeten’) zijn. Stilstaan bij iets moois van vroeger vormt bovendien vaak stof tot discussie. Netals andere Italiaanse merken heeft Alfa Romeo een enorm erfgoed om inspiratie uit te putten voor de ontwikkeling van nieuwe ideeën. Merkpositionering kan vandaag de dag daardoor op een veel betere manier tot stand komen dan in een recent verleden. Maar het kan door de veelheid aan merkaspecten van toen ook wel eens een probleem vormen voor de te bepalen richting van vandaag en morgen. Soms gaat het echter voor een deel vanzelf. Auto’s van nu en de toekomst zullen namelijk steeds kleinere, schonere maar ook krachtigere motoren hebben. Economische en mentaliteitsveranderingen binnen de industrie liggen daar aan ten grondslag. In de eerste 20 jaar na de oorlog kwamen bepaalde omstandigheden overeen met de situatie die Alfa Romeo nu ook weer tegenkomt. Wij hopen dat Alfa Romeo netals toen dezelfde doelstelling heeft en dat het dus haar kaarten slim in het spel zal inzetten. We kijken daarom even terug naar de Alfa Giulia Spider 1600 Veloce. Volgens ons is de tijd namelijk meer dan rijp om een snelle, lichte, open Alfa Romeo opnieuw aan het publiek te presenteren… En dan bedoelen we niet alleen dit model uit 1962.
Met 185 km per uur over de autostrada te knallen in begin jaren ‘60 kwam misschien wel vaker vaker voor… Maar om dat te doen in een compacte auto met slechts 1.600 cc was absoluut zeldzaam. Daarom kreeg de toen splinternieuwe Giulia Spider terecht de naam ‘Veloce’ (snel) mee! Min of meer eenzelfde sensatie als vandaag te beleven valt met een 1.4 Turbo. ‘Less is more’, geldt vooral vandaag. De Spider Veloce werd in 1962 op de ‘autodromo di Monza’ aan het toekomstige klanten gepresenteerd. Samen met de 1600 Berlina stonden deze twee prachtige splinternieuwe Alfa’s voor publiek te pronken. In principe ging het eigenlijk om een toename van de motorinhoud. Maar de titel van dit artikel heeft dan ook meer met de vergelijking vooroorlogs en naoorlogs te maken. Alfa Romeo was immers het merk van de krachtige grote 6,8 en 12c motoren verpakt in prachtige GT coupé’s. Maar de Giulia Spider was de volwassen geworden Giulietta Spider uit 1955. Dit laatste model had slechts 1.290 cc (1300). Het nieuwe model had nu maar liefst 1.570 cc en was een echte snelle Alfa.
De 1600 Spider vormde een keerpunt voor Alfa Romeo op de Amerikaanse markt (!). Het merk van de ‘Biscione’ kwam op advies van de importeur Max Hoffman met deze compacte cabrio naar Amerika. Dit feit vormde ondermeer de basis voor een groot succes. De Giulia Spider werd door zangers, filmsterren en ander prominenten in Europa en Amerika gretig besteld. Ook nu is er een basis voor een goede rentree in de USA. Laten we hopen dat men terug denkt aan deze Giulia Spider 1600 Veloce. Maar ook ‘normaler’ publiek bestelde deze auto van het levensgenot, en daarmee had Alfa Romeo een erg sterke concurrent in handen van de des tijds populaire Fiat 1500-1600 S Cabriolet. De te lichte Giulietta Spider móest wel vervangen worden.
Maar de prachtige vormgeving van Pinin Farina (voor 1961 nog los van elkaar) was nog wel een wapenfeit en daarom hield men daar ook terecht aan vast. Pininfarina (vanaf de tweede helft van 1961 aan elkaar geschreven)bleef verantwoordelijk. Het nieuwe model werd herkenbaar door een subtiele maar briljante designtruc. Een fictieve luchtinlaat voor de sier, compleet met chromen strip, zat voortaan prominent op de voorzijde van de motorkap. Als een handtekening onder het ontwerp van de nieuwe 1600 krachtbron. Als een smaakvol statement van snelheid. Afgezien van een typeaanduiding op de achterzijde was er weinig waaraan je de nieuwe snellere versie kon herkennen. Ook het zijspiegeltje was een nieuwe toevoeging. Voortaan hoefde je niet telkens over je schouder te kijken bij het wisselen van rijbaan. Ook nieuw was het welkome feit dat je deze auto voortaan het hele jaar door buiten kon laten staan. Op de optielijst stond namelijk de aanschafmogelijkheid vermeld van een hardtop. Stoffen kapjes waren destijds namelijk alles behalve 100% waterdicht.
De nieuwe motor zorgde vooral voor meer koppel. De oude 1300 Veloce (80pk) wilde namelijk ook goed vooruit en had ook geen al te lage topsnelheid. De 1600 met dubbele bovenliggende nokkenas (bialbero) was veel levendiger en pakte vooral vlot op. Hierdoor was de 1600 Veloce een genot voor de zintuigen om mee door bergen en bochtige wegen te rijden. Allemaal prachtig maar het trouwe Giulietta publiek kon niet verteren dat deze heerlijke 1600 qua naamgeving niet meer aan de 1300 deed denken. Daarom werd dit model ook mét 1600 motor nog dikwijls Giulietta genoemd. Alfisten waren ook toen al dus zeer uitgesproken te noemen, en niet altijd een gemak voor de producent als het gaat om nieuwe productontwikkelingen. En er waren meer veranderingen. Zo had de auto uiteindelijk schijfremmen in plaats van de oude maar verfijnde trommelremmen (aanvankelijk werd nog wel een tussenoplossing bedacht). En ook qua andere onderhuidse onderdelen, zoals vering en stuurinrichting, was er sprake van meer praktische/onderhoudsvriendelijke materialen en een kwalitatief betere constructie. Al had de Giulia al snel te maken met het feit dat het onderstel nog altijd een oude was. Gelukkig kon een nieuwe 5 versnellingsbak nog een hoop goed maken. In die tijd nog altijd iets bijzonders. Nieuw was ook de uit de nieuwe Giulia Berlina overgenomen lay-out voor het interieur. Nieuw waren het stuur (3 ipv 2 spaaks), klokkenwerk en de klimaatregeling. Op de teller stond nu voortaan een niet te halen top van 220 km per uur. Iets wat in die tijd heel ongebruikelijk was om te doen.
De Veloce uit 1964, die we nu als voorbeeld van een historische Alfa presenteren, had een 112 pk motor die afgeleid was van de variant uit de Giulia Sprint Speciale. Twee dubbele horizontale carburateurs zorgden ondermeer dat de top pas bij 185 km per uur ophield. Ook de verwerking van olie en brandstofinspuiting in de 4 cilinder motor werden des Giulia en deden niet meer aan de oude Giulietta denken. De motor had behalve meer vermogen ook een soepeler en efficiënter karakter.
Zowel de standaard 1600 als de Veloce waren een groot succes. In totaal werden er meer dan 10.000 van gebouwd. De mix van elegantie, sportiviteit en techisch raffinement zorgden ervoor dat de Giulia Spider in binnen en buitenland makkelijk aan de man kon worden gebracht. Dit idee is volgens Alfablog heel goed voor herhaling vatbaar.
[nggallery id=10]
En schijfremmen ook al. En dat terwijl de opvolger Duetto dacht ik eerst met trommels geleverd werd.
Mooi ding hoor! Als AR zoiets vandaag de dag voor MX5 prijzen zou kunnen maken … jammie !
Wat een mooie auto was dat. Gelukkig heeft AR door dat dit succesvolle concept nog eens herhaald moet worden. We zien al een lange tijd geruchten over een nieuwe Duetto.
Gezien de vrachtauto vol met MX-5’s bij Fiat, is het aannemelijk dat dit model als basis gebruikt gaat worden. Ik denk dat de nieuwe Mazda MX-5 superlight wel eens op het platform van dit toekomstige model kan staan.
Akkoord de spider en de nieuwe gtv mogen terug naar het formaat van pak weg de nieuwe bmw Z4. Maar zoals ik al eerder zei moet de opvolger van de 166 van heel zwaar en groot kaliber zijn met andere woorden een TANK om u tegen te zeggen 😉 .
Zodat alfa ook op dit vlak potten gaat breken, maar ik val nu in herhaling.