De dynamische souplesse van de Alfa Romeo Giulia automaat

De Alfa Romeo Giulia is in alle opzichten een geweldige auto. Die conclusie hadden we allang getrokken. Na meerdere handgeschakelde diesels te hebben gereden en zelfs even de machtige Quadrifoglio, merkten we gevoelsmatig precies wat we onlangs ook uitgebreid op papier mochten verwoorden; De onderhuidse techniek communiceert op excellente wijze met de wens van de bestuurder. Welke krachtbron er ook onder de kap ligt. Aangezien de Veloce als een heerlijk toetje nog even op zich laat wachten, waren we toch ook echt benieuwd naar de 2.0 turbo met 200 pk. Niet alleen vanwege de krachtbron, maar juist ook vanwege de automatische transmissie die er aan gekoppeld is. De 180 pk diesel met 8-traps automaat namen we terloops even mee via de dealer. Puur omdat het kan en om het plaatje compleet te maken.

En al snel blijkt waarom de gerobotiseerde automaat, van de Giulia absoluut geen luie-mensen-auto maakt. De wijze waarop de motor gretig en soepel je verzoek oppakt, verloopt zonder een seconde van ingetogenheid of beter gezegd terughoudendheid. De diesel hebben we nu zelfs duidelijk het liefst als automaat. Juist omdat het ietwat hakerige gevoel nu geen onderwerp meer is. Misschien is het brutaal doortrekken met de diesel (wat op een volledig handmatige stand van het pookje nog altijd mogelijk is overigens) -dat overigens een beetje als een zware vrachtwagen klinkt- nu minder vaak een logische keuze, omdat die souplesse van het automatisch opschakelen tijdens het dagelijkse woon-werk-verkeer nu eenmaal zoveel prettiger is met de 2.2 JTD. De 2.0 benzine is eveneens soepel en comfortabel maar nodigt daarentegen juist ook uit om het onderste uit de kan te halen.

De automaat is net als een TCT zeer goed doseerbaar, vooral in Dynamic. Dat heeft alles te maken met de wijze waarop de aan de transmissie gekoppelde software door FCA is geïmplementeerd. De ‘8HP50’ is door Alfa Romeo op specifieke wijze elektronisch gekalibreerd en is hierdoor snel en dynamisch van karakter. De omvormer van het koppel is uitgerust met een “lock-up” koppeling dat de twee draaiende elementen blokkeert (pomp en turbine) voor een veel directere overbrenging van motor naar transmissie tijdens acceleratie, waarbij geen grote afname van het koppel wordt gevraagd en het dus een maximaal vermogen aanboort. De bediening is ook uitnodigend. Mooie aluminium flippers zijn standaard en een fijne bijkomstigheid is het feit dat deze niet meedraaien in de bochten. Vooral als je stevig in moet draaien is dat buitengewoon prettig. Net als de functie overigens, die automatisch de ideale lagere versnelling voor je vindt, wanneer je de ‘-‘ wat langer inhoudt.

[nggallery id=1163]

De 2.0 benzine is in samenhang met dit verhaal over de transmissie de perfecte Giulia voor wie wil genieten van het unieke karakter van deze uitvinding van Alfa Romeo. Het zou zomaar eens de ‘youngtimer’ van de toekomst kunnen zijn voor wie zichzelf ‘Alfista’ noemt. Heel goed zuinig te rijden, een mooie brom en voldoende levendig (0-100 in 6,9 sec. top van 230 km/u). Het voelt dankzij de hoogwaardige constructie van de Giulia trouwens allemaal een stuk lichtvoetiger, dan de 1750 TBi die we de afgelopen jaren mochten ervaren op bijvoorbeeld Brera, Spider en 159. Met evenveel pk’s en deze snelle 8-traps automaat zonder turbogat, voel je direct dat je veel krijgt voor je geld. De 2.0 Turbo voelt meer dan voldoende snel en de combinatie met het grote talent op het gebied van grip van de Giulia, zorgt voor puur genieten. Een echte Alfa en dus het beste in dit segment.

[nggallery id=1164]

Qua design kun je ook wel concluderen dat dit een schoonheid is binnen de bestaande opties. Geen merk weet een lijnvoering zo te buigen dat het indruk maakt. Vooral in beweging is de Giulia oogstrelend en indrukwekkend tegelijk om voorbij te zien komen. Ongeacht de kleur en de uitvoering. Iets waar je bij concurrerende merken alleen maar van kunt dromen. Bovendien moet je voor de juiste opsmuk dikwijls ook nog eens diep in de buidel tasten wat de Teutoonse modellen betreft. Als dat de voldoening is die premium heet, zijn we FCA des te meer dankbaar dat ze dat fenomeen niet één op één hebben willen kopiëren. De Giulia is op papier een premium-auto vanwege het aanbod en het karakter. Maar aangezien ‘premium’ vooral een Duits woord is in deze wereld, zul je altijd mensen horen zeuren dat dit het allemaal net niet is. Je kunt het ook omdraaien; Gelukkig komt de Giulia uit Italië en is men juist daar geniaal in het maken van aansprekende auto’s die hun geld waard zijn. Daarom is de Giulia een klasse apart wat ons betreft en is het niet zozeer een premium auto maar laten we zeggen een…. ‘altagamma’ wagen. De 2.0 Turbo is er in ons land vanaf 40.980 euro. De JTD automaat is er vanaf dezelfde prijs in de meest zuinige uitvoering.

[nggallery id=1165]