Britse Maserati Ghibli barnfind uit 1968 te koop
Heel soms komen ze nog voor; ‘Barnfinds’, zoals deze zeldzame Ghibli uit 1968 in Groot Brittannië met chassisnummer AM1158586. Nu is deze niet heel erg lang voor de buitenwereld verborgen geweest, want de laatste keer dat het doekje erover ging, is in het toch redelijk recente 1999… Maar ja das toch de vorige eeuw, niet waar? Na 14 jaar wil men dit restauratieobject te koop aanbieden via Silverstone Auctions op 17 mei aanstaande. De koper kan dit wonderschone ontwerp van de toen nog jonge Giugiaro in dienst bij Ghia, voor een relatief laag bedrag van circa 19 duizend euro overnemen en vervolgens voor de restauratie een beroep doen op het uitgebreide archief van Maserati Classiche te Bologna. Dit is sinds kort in het leven geroepen, in de vorm die we al een tijd kennen van Ferrari. Een uitkomst voor de echte verzamelaar.
De ‘AM115’ zoals dit type onder Maseratisti bekend staat, verving tussen 1965-1966 de 5000 GT. Ghibli is de naam van een warme luchtstroom boven de binnenlanden van Libië en zal binnenkort terugkeren op een nieuw E-segment model van het merk met de drietand. De oer-Ghibli staat op een ingekort platform van de Mexico en wordt gekenmerkt door een prachtige brede en vlakke schuin aflopende achterzijde. Het ‘gladde’ design dat consequent is doorgevoerd, maakt van deze Italiaanse GT een oogverblindende tijdloze auto. Onder de motorkap ligt een 4.7 V8 met 330 pk. Hierdoor kon hij ooit van nul naar honderd binnen 6,8 seconden en lag de top op 270 km per uur. Er werden in totaal 1149 exemplaren gebouwd en nog eens 125 van de al even mooie Spider. In 1973 stopte de productie en verving de wat minder uitgesproken Kahmsin dit model. Citroën was toen eigenaar van het Modenese merk.
[nggallery id=932]
Khamsin minder uitgesproken!?
wat mij betreft wel. de Ghibli is meer een toonaangevend ontwerp terwijl de Khamsin meer een product van z’n tijd is. Lang zo imponerend niet.
Vrachtwagens zijn ook imponerend.
De Khamsin is inderdaad verfijnder, zowel technisch als in stijl. Het ontwerp van de Ghibli is van de hand van Giugiaro, die ook verantwoordelijk was voor de ISO Grifo, die eerder op de markt kwam en langer geproduceerd is. De lijnvoering is mooi uitgewerkt maar ietwat gedateerd in vergelijking met de tegenhangers uit die tijd: Lamborhini Miura en Ferrari Daytona.
Technisch was de Ghibli evenmin vooruitstrevend met zijn starre achteras, waardoor de auto niet bekend stond om zijn goede rijgedrag.
Het ontwerp van de Khamsin is in de lay-out klassiek met de lange neus en de korte overhang achter, maar door de uitwerking heeft de auto een geheel eigen gezicht. Technisch is de auto ook van een ander niveau: Onafhankelijke wielophanging rondom, progressieve stuurbekrachtiging en hydraulisch verstelbare stoelen.
Wat mij betreft zijn zowel Khamsin als Ghibli twee zéér begeerlijke objecten, maar als ik in de gelegenheid gesteld werd te mogen kiezen tussen een van beide, dan viel ik voor de charme van de Khamsin.
Oh maar de Khamsin vind ik prachtig hoor (heb er een heerlijk schaalmodel van met Zwitsers kenteken
), maar als ik moet kiezen voor tijdloos en toonaangevend design op GT-gebied (techniek dus niet meegerekend), wint de Ghibli het wat mij betreft van z’n opvolger met Lambo Urraco-achtige typische jaren ’70 kenmerken.