Marchionne zeer kritisch op Italiaanse rechtsgang
Sergio Marchionne heeft aangekondigd dat Fiat er alles aan zal doen, om de uitspraak van de rechter in de kwestie Pomigliano, aan te vechten. Vorige week werd het management van Fiat door het tribunaal in Rome schuldig bevonden van een discriminerende houding tegen een specifiek deel van haar werknemers in Pomigliano d’Arco, namelijk zij die lid zijn van de vakbond Fiom. De rechter heeft Fiat bevolen om 145 mensen per direct weer aan het werk te zetten en smartengeld te betalen aan een bepaald aantal, dat volgens de rechtbank extra gedupeerd was.
De CEO van Fiat neemt geen blad voor de mond en zegt dat de rechtbank sterk ‘folkloristische’ regels heeft gehanteerd, die nergens anders in de wereld bestaan. Marchionne noemde het zelfs een schadelijke uitspraak, waarbij totaal geen rekening is gehouden met het grotere geheel. Bedrijven hebben in Italië volgens de directeur in donkere trui, te maken met een onmogelijke en uitermate complexe regelgeving, die dermate lokaal zijn van karakter, dat het nauwelijks elders uit te leggen valt; “Daarom kom ik tijdens mijn reizen door China en Amerika heel veel bedrijven tegen, die niet bepaald staan te trappelen om in Italië te investeren. Ik geloof overigens niet dat dit zal veranderen en dat het eerder alleen maar gecompliceerder zal worden.” Vooral de laatste zin van de CEO, in combinatie met een eerdere uitspraak van directeur Industriële Relaties Paolo Rebaudengo deze week, tonen aan dat Fiat’s geduld een keer op zal raken.
Ik neem even het voorbeeld over het artikel over de staking. Daar reageerde ik dat het doodnormaal is dat tijdens een grote voetbalwedstrijd minder gewerkt wordt. Veel werkgevers springen daar op in, en er werd mij daar door Lancia4ever verzekerd dat dat zeker het geval is, waardoor de staking inderdaad in een ander ligt komt.
Probleem: De berichtingeving door Autoedizione over deze kwestie was (en is) onvolledig, zodat ik mij geen goed beeld kan vormen wie er nu gelijk heeft.
In dit artikel gaat het wederom over de grote boze FIOM en ik probeer mij wederom een beeld te vormen wie er gelijk heeft. Ik blader even terug naar het oorspronkelijke artikel om uit te vinden hoe het nu zat. Autoedizione berichtte:
———-
Vandaag is naar buiten gekomen dat Fiat door de rechtbank in Rome schuldig is bevonden van discriminatie. Fiat zou bij het creëren van een nieuw contract voor de Giambattista Vico fabriek, bewust zo’n 145 werknemers die lid zijn van de Fiom, thuis hebben laten zitten. Enkel leden van andere bonden mochten weer aan het werk in de fabriek.
———–
Zoals het hier staat geschreven, lijkt het alsof de FIOM gelijk heeft. Je mag werknemers niet discrimineren omdat ze lid zijn van een vakbond. Zoiets wordt in geen enkel beschaafd land geaccepteerd: Het lidmaatschap van een vakbond, zelfs van de FIOM, is een fundamenteel grondrecht van een werknemer en een onderneming mag dat niet ondermijnen door represailles tegen leden te nemen. Dat Marchionne hint op China en de V.S. doet mij niets, in die landen is de positie van werknemers bijzonder slecht geregeld en ik denk niet dat Italië moet willen dezelfde slechte positie voor arbeiders na te streven als in die landen. Dat een rechtbank oordeelt dat dergelijke werknemers gelijk als anderen behandeld moeten worden, lijkt me nogal wiedes.
Maar de fijne details ontbreken natuurlijk in dit korte stukje, dus ken ik de details niet en is een verkeeld oordeel makkelijk gevormd.
Wie-o-wie kan eens het hele verhaal uitleggen, zodat ik mij wel een goed beeld kan vormen?
Dat kan niemand dmantione, want daarvoor is de geschiedenis ervan te complex (gaat terug tot voor beide wereldoorlogen). Wat wel zo is, en daarin zie waarschijnlijk onze mening terug. Dat Fiom nooit gericht is op oplossingen bij alles wat ze doen. Sterk staaltje van de afgelopen 24 uurs is bv dat de vakbondsleider Landini over Termini Imerese opperde dat Fiat z’n verplichtingen alsnog moet nakomen om iedereen aan het werk te houden zolang er geen vervangende onderneming is en dat het anders maar uit Italië moet vertrekken. Feit is dat Fiom met al haar politieke macht en links-extremisme speelt met de toekomst van de hard werkende Italiaan bij en rondom Fiat.
Tja… het is me bekend dat de FIOM erg radicaal is en het type vakbond is dat een bedrijf ten gronde kan richten. Alitalia is ook bankroet gegaan dankzij de vakbonden. Dus de visie van de vakbonden kan ik zeker niet volgen: Te machtige bonden zijn beslist een gevaar.
Probleem is dat in de FIAT-versie van het verhaal, waarin ze zich graag een slachtoffer-rol aannemen, dusdanig veel onzin zit dat de integriteit daarvan zonder meer in twijfel moet worden getrokken.