Rij-impressie Abarth Punto EsseEsse: Een vleugje Assetto Corse
We mogen best eens kritisch zijn… en eigenlijk voelde je ‘m al aankomen toen je vorig weekend onze review kon lezen over de handgeschakelde Abarth 500C. Het is tijd voor een kop met een kritische ondertoon.
Abarth sluit precies aan bij de zaken waar wij dol enthousiast van worden; Mooie looks met oog voor detail en prachtige rij-eigenschappen die voor bakken rijplezier zorgen. Maar omdat Abarth een op zichzelf staand label geworden is, is er een commercieel aspect dat naar onze smaak wat kleine nadelen met zich mee brengt, namelijk de schijn van een hoop diversiteit. Dat Abarth op een voetstuk is geplaatst door Fiat is slim en zeer terecht, maar het leidt met de ervaring die wij nu opdoen tot wat te hoge verwachtingen bij iets wat in basis eigenlijk nog precies hetzelfde is gebleven. Begrijp ons niet verkeerd, onze eerste ontmoeting met de op de Punto gebaseerde Abarth was een hele aangename, evenals deze tweede afspraak met de variant met magische ‘EsseEsse’ insignes. Maar of dat betoverende kistje van €4250,- met ‘Assetto Corse’ label ook echt elke cent waard is, valt enigszins te betwijfelen.
[nggallery id=757]
Optisch vinden we de grijze Esse Esse met rode striping en witte 18 inch spaakvelgen echt geweldig. Een gewaagde combinatie, zonder ook maar een moment smakeloos over te komen. Dat vonden we ook al van de oorspronkelijke 165 pk versie met witte lak. Kiezen is moeilijk in dit geval, maar we gaan intuïtief toch voor de witte, met wel hele mooie standaard lichtmetalen 17 inch ‘Scorpione’ velgen. Het donkere geluid is weer eens fantastisch en met de ervaringen van de 500C in het achterhoofd, krijgen we het idee dat men dit aspect wel heel goed heeft begrepen bij Abarth. Echt geweldig is ook het subtiele geblaf tijdens het loslaten van het gas. Het interieur is een mooie samenstelling met accenten in leer en rood-geel stiksel. De kwaliteit van het leer op de stoelen is gevoelsmatig echter niet zo hoogwaardig als die in de 500-modellen, dus ook hier zouden we toch kiezen voor de volledig stoffen versie van deze fijne Sabelt stoelen.
Wegrijden in de ‘Esse Esse’ met 180 pk doen we op dezelfde manier als in de Punto zonder kit, namelijk met de ‘manettino’ in de ‘Sport’ stand. Op ‘normaal’ gaat het redelijk excessieve verbruik weliswaar omlaag, maar het geeft je tevens ook het gevoel dat je een denkbeeldig anker achter je aansleept. Een gemuilkorfde ‘Esse Esse’ geeft in een klap weinig rijplezier meer. De kit brengt met zich mee dat het geheel nog iets lager is, dankzij speciale Brembo veren en dat het geheel nog stugger aanvoelt dankzij een zeer straffe Koni ophanging. Het uitlaatsysteem is ook iets gewijzigd, kortom de ‘Esse Esse’ voelt nog wat Spartaanser aan dan het ‘basismodel’, al ontlopen beide versies elkaar vanaf het begin niet veel. Dat merk je ook bij het wegtrekken. De lancering is buitengewoon prettig, al moet je wel oppassen dat je niet direct het volle vermogen op de voorwielen loslaat. TTC is wel aanwezig, maar lijkt op de Punto vooral nut te hebben bij het excellente bochtenwerk van deze auto. Lijntjes rechtdoor zijn op forse snelheden niet echt een geweldige sensatie, aangezien de neus dan ietsjes te licht aanvoelt, maar het geheim van deze B-segment ‘hot hatch’ zit ‘m dan vooral ook in het enorme plezier waarmee je op prachtig gladgestreken asfalt de nodige bochten neemt. De Esse Esse geeft bij uitstek het gevoel van een kleine ruige sportkar op anabolen. Bij te veel oneffenheden in het wegdek zou je last van je rug kunnen krijgen of moet je misschien vaker naar de wc, maar de zeer goede gekuipte stoelen houden uiteindelijk wel beide nieren op z’n plaats.
[nggallery id=758]
Toch houdt het ‘Super Sport’ -waar Esse Esse voor staat- effect wat rijden betreft zoals gezegd snel op. De acceleratie verloopt hooguit een paar honderdsten van een seconde sneller en soms lijkt op een zeer gevarieerd parcours, de standaard versie in onze herinnering zelfs iets kwieker, wat waarschijnlijk alles met het karakterverschil van de turbo te maken heeft. Wat je wél merkt is dat het verbruik hoger ligt met zo’n 11 km op 1 liter als je over de snelweg rijdt. Voor ons is de ‘Esse Esse’ vooral een hele stoere extra badge. Maar mooie badges heeft Abarth standaard al, dus zouden we als het er op aan komt lekker voor de Punto 1.4 MultiAir met 165 pk kiezen voor een bedrag van €22.990,-. De prestaties zijn niet merkbaar minder en qua looks ziet deze er zelfs nog iets beter uit. Laten we zeggen dat het magische ‘Assetto Corse’ kistje van ruim 4 mille extra, in dit geval doordat de ratio het eens ruim van de emotie wint, wat ons betreft toch dicht mag blijven. Neemt niet weg dat ook de Esse Esse een geweldig statement is ten opzichte van de vaak veel saaiere concurrentie uit andere landen. Voor de hoogste fun-factor op Abarth-gebied verwijzen we je zoals we vorige week al zeiden, het liefst naar de 500(C). We geven op dat model het Esse Esse-pakket binnenkort een nieuwe kans om ons wat meer te laten verrassen.
een duivels dillema…
maar ja ,mijn vrouw ziet er in een zwarte avond jurk en hoge hakken ook extra mooi uit!
mischien is de punto multi air een betere optie,die je later kunt chippen en van een ander luchtfilter en een sportkat kunt voorzien.dan heb je het zelfde effect(of beter).en het schreeuwt niet zo. 💡
Tja, misschien heb je gelijk en is 4250 euro extra voor 15 pk meer iets te veel van het goede…
ik vindt deze geweldig,zelfs vorig jaar won luca rosetto het erc kampioenschap met de eerste verste abarth grande