Amerikaanse carrière Fiat 500 alles behalve een flop
Fiat North Amerika heeft onlangs al laten weten dat de ambitieuze oorspronkelijke verkoopdoelstelling van 50.000 stuks voor het eerste jaar, een onhaalbare kaart is geweest omdat het dealernetwerk zich niet ontvouwde zoals de bedoeling was. Sergio Marchionne heeft later zelfs toegegeven dat de 500 iets te vroeg is gelanceerd omdat alles in de omgekeerde volgorde heeft plaatsgevonden. De pers (ook in Nederland) schrijft vanwege dit alles lustig dat het Amerikaanse avontuur van de 500 een kansloze missie is… Maar is dit wel zo? Of is de niche kleine Italiaan van de grootaandeelhouder in Chrysler stiekem een fenomeen in wording? Hier volgen wat cijfers;
Juli 2011: Fiat 500 3038 stuks / Mini 2753 stuks
Augustus 2011: Fiat 500 3106 stuks / Mini 2003 stuks
September: Fiat 500 2773 stuks / Mini 2331 stuks
Over een heel jaar gezien heeft het sterke Toyota van haar kleine massaproduct Yaris in de VS 24.000 eenheden verkocht en het meer niche Mini 24.590 (wat betreft de driedeurs). Bij Fiat USA staat de teller na een koude start na minder dan 1 jaar al op 25.161.
Wij verwachten eigenlijk dat bijvoorbeeld dankzij de komst van Abarth –en later dit jaar een kleine Crossover– en de marketingtechnische infrastructuur van Chrysler, Fiat in 2012 bovendien alleen maar meer een vaste waarde zal worden in het kleinste segment op de Amerikaanse markt. In dat kleinste segment vliegt zoals je kunt zien niemand erg hoog, omdat de Amerikaanse burger een compacte stadsauto nog altijd niet vanzelfsprekend vindt.
Ik geloof in de 500 en zeker dat die “bommetjes-versie” in de USA het goed doen!
Maar om de verkoopresultaten te vergelijken met die van een ander om het er zo beter uit te laten zien… heeft Fiat dat nou echt nodig?
Fiat heeft dat nodig omdat er ook in Amerika de chronische neiging bestaat om het Italiaanse merk als een lachertje te beschouwen.En niet alleen daar…
Vanmorgen hoorde ik nog op BNR een reporter zeggen dat Fiat weliswaar grootaandeelhouder is in Chrysler, maar dat de wereld ondanks dat niet echt vrolijk zal worden van Chrysler’s in een Italiaans jasje…. Nu vraag ik je.. Waar slaat dat op?!? Waarschijnlijk op het feit dat men niets uit Detroit en Turijn echt serieus neemt. Alleen die twee dorpen in Duitsland tellen blijkbaar mee. Dat terwijl bv technologisch gezien de combinatie FPT en Chrysler de wereld nog zal doen verbazen de komende jaren.
Dat is ook logisch dat Fiat in Amerika als een lachertje wordt beschouwd, dat was toyota in hun beginperiode in Amerika toch ook?
Als je de amerikaanse cultuur begrijpt, dan zijn dit soort uitspraken heel begrijpelijk, decennia lang was het “the bigger, the better”, die visie gooi niet zomaar overhoop, daar gaat rustig evenzoveel decennia overheen, voordat het denkbeeld anders is.
En Fiat heeft het lef, omdat beeld met hun eigen producten te laten veranderen, heb ik nog geen duitser zien doen…
Parels voor de zwijnen… 😉
Inderdaad, als je de verkoopcijfers vergelijkt met Mini ziet het er nog zo slecht niet uit. Het gaat tenslotte over een zeer niche-product.
Ik krijg enkel de kriebels over die negatieve berichtgeving in de pers. Binnenkort gaat iedereen Fiat als een flop beschouwen enkel en alleen omdat de pers dat zo afschildert.
Wat ik ook al op de schreef waar de foto van dit artikel vandaan komt: 25000 stuks is zeker geen flop. Het is ook geen kassucces. Om een merk levensvatbaar te maken is een minimaal aantal auto’s per jaar nodig. 100000 per jaar lijkt met het minimum, liefst nog wat meer.
Gaan ze dit redden met alleen de 500 en de Ellezero? Ik denk het niet.
Kortom, de 500 is als model op zich levensvatbaar, maar het merk nog niet. Er moeten modellen bij. Misschien moet men nog maar eens kijken of de Punto niet de oversteek kan maken, lijkt mij een prima aanvulling op de gamma, en in Melfi hebben ze nog plek.
Cijfers vakken vergeleken met de andere kleine niche auto’s mee. Maar de verwachtingen waren bij de lancering van een nieuwe auto (mini gaat alweer een tijdje mee) toch hoger bij Fiat zelf. Het bewijs daarvoor is het vertrek van Laura S. (hoe heet die dame ook alweer?). Maar met de Schorpioen, en de cabrio
Gaat het dit jaar wellicht beter!