ABARTH hoort erbij!

AutoEdizione staat voor alles wat exclusief is aan Italiaanse serieproductie auto’s van Alfa tot Maserati. Zolang het merk niet onder beheer valt van een niet Italiaans bedrijf, en de auto tot ónze verbeelding spreekt (de verbeelding van de purist die zweert bij dat ene legendarische Italiaanse symbool dat staat voor luxe, sportiviteit en passie) is het iets waarvan we vinden dat we jullie op de hoogt moeten houden.

En dus kun je vanaf vandaag op AutoEdizione ook alle laatste nieuwsupdates over Abarth volgen. Abarth staat namelijk voor heel wat meer dan zomaar war Fiat-jes met dubbele uitlaat en dakspoiler. Abarth is met name ook in Italië dé klinkende naam als het gaat om zo licht en zo hard mogelijk over het asfalt gaan dankzij de perfect aanpassing, oftewel ‘elaborazione’. ‘Minder is meer’ (‘downsizing’) is voor veel merken vandaag de dag misschien een ware ontdekking, maar Abarth deed dat al heel vroeg. In de jaren ’50 en ’70 droomde menig jonge bestuurder van de exclusieviteit van een lichte maar snelle Abarth. De ultieme niche op het gebied van sportief rijden. Het sterrenbeeld van de oprichter Carlo Abarth als krachtig logo, stond aanvankelijk nog voor het bouwen van eigen modellen op basis van het erfgoed van het al even legendarische CisItalia, dat na de oorlog ophield te bestaan. Maar ook voor snelheidsrecords zoals met de Monoposto die ook te zien was op de Auto e Moto d’epoca in Padova. Dit alles bleek kort daarna de fundering voor het maken van speciale uitlaten (en andere aanpassingselementen); ‘La Marmitta Abarth’. Vanaf die tijd stond Abarth voor het Italiaanse, wat we vandaag met een vies woord noemen, ’tunen’. Op basis van een doodgewone Fiat of Autobianchi onstonden de meest spannende creaties die met gevoel voor verfijning en schoonheid tot stand kwamen. Abarth was als een kers op de taart, …al was de kers dan vaak groter dan de taart zelf.

Om het oneerbiedig te zeggen is in de laatste decennia Abarth helaas tot iets verworden, dat niet verder reikte dan een mooi logo op een Fiat met lederen bekleding, spoilers en mooie ‘Marmitta’. Iets wat van de glorieuze Abarth’s van de jaren ’50 en ’60 niet gezegd kon worden. Toen stond Abarth nog bekend om een veelzijdige aanpak dat samen werd gevat in de zogenaamde Abarth ‘aanpassings kistjes’ (‘cassette di trasformazione’), met name bestemd voor een grondige aanpassing van de Fiat 600. Eindeloos sparen voor die mooie dure Alfa Giulia of Lancia Fulvia, kon dankzij deze schatkistjes met onderdelen plaats maken voor het aanpassen van je Fiat. Een niche voor de man van de straat.

En precies in die geest is het ‘kistje’ weer terug gekomen uit het verleden en is Abarth momenteel dankzij de verdiensten van het huidige FGA een merknaam op zich. De 500 en GrandePunto dragen daarom terecht ook geen Fiat logo meer en zijn te koop bij een echte Abarth dealer. Het gaat dus verder dan een spoilerkitje. Maar er zijn zelfs geruchten dat er in de toekomst mogelijk weer een compacte sportwagen komt dat exlcusief door Abarth zelf gebouwd zal worden. Netals in de tijd dat op basis van de 600 een echte Abarth 750 ‘derivazione’ werd gebouwd. Een uniek vormgegeven model dat dankzij Zagato tot stand kwam. Zo zou een revival van de 750 volgens ons een derivaat kunnen zijn van een toekomstige compacte Alfa Romeo en misschien ook Lancia. Kortom Abarth is terug en dat willen wij niet missen.

Sinds kort is het weer moeilijk geworden om te kiezen. Een Alfa MiTo QV MultiAir moet prachtig zijn…. Maar een Abarth 500 EsseEsse MultiAir zal ook niet te versmaden zijn!

[nggallery id=74]