Marchionne: ‘Twee fabrieken in Italië lopen een hoger risico op sluiting’
Sergio Marchionne gaf een interview aan de Italiaanse krant Corriere della Sera en benoemde een aantal zaken, waaronder de moeizame situatie in Italië en Europa als geheel. De CEO die vanaf dit voorjaar de leiding zal geven aan een FGA management van 9 in plaats van 15 directeuren, deed ook de opmerkelijke verklaring dat de situatie van 5 productielocaties in Italië steeds moeilijker te handhaven zal zijn. De kolos die Fiat ooit was, kan al jaren niet meer rendabel produceren in eigen land en zal steeds meer afhankelijk worden van de productie op andere continenten. De positieve kant is er ook, namelijk dat Fiat er beter voor staat dan ooit, juist omdat het z’n heil elders is gaan zoeken.
Sergio Marchionne geeft aan dat het van groot belang is om de Italiaanse fabrieken de komende jaren competitief te maken. Het welslagen van dit ambitieuze plan, hangt grotendeels af van het succes in Amerika, zegt de CEO. Als de in Italië geproduceerde modellen aanslaan op de Amerikaanse markt kan de export doorgaan en zullen de fabrieken er wel bij varen. Blijft het economisch echter allemaal moeilijk haalbaar, dan zullen er zeker twee van de vijf fabrieken moeten worden gesloten. Maar Marchionne benadrukte dat Fiat alles uit de kast trekt om dit te voorkomen: “Dat men mij intussen afschildert als harteloos ten opzichte van het vaderland, kan ik echt boos om worden. We zijn hier juist bezig vanuit de voorliefde voor dit land en niet omdat het voor de hand ligt of iets dergelijks. Pomigliano is het levende voorbeeld van wat onze plannen zijn en we leggen die plannen dus ook niet meer uit, want nu is het tijd om aan het werk te gaan. We hebben besloten om Fabbrica Italia niet meer te noemen. Er is geen fabrikant die zoveel inzage biedt in z’n plannen. We hopen nog altijd dat de Fiom bijvoorbeeld wat minder aan politiek zal gaan doen nu er zoveel op het spel staat.”
Al even ambitieus als de plannen voor de productie in Italië, is de lange termijn aanpak voor het merk Alfa Romeo. Marchionne beantwoorde nogmaals de vraag of Fiat ook eventueel het Milanese merk van de hand wil doen: “Nee, we hebben Alfa Romeo hard nodig in Amerika.”
Marchionne gaf zijn complimenten aan de regering Monti, die ondanks dat Italië nog een heel lange weg te gaan heeft, al een de wereld laat zien dat er veel mogelijk is in dit land. Fiat is ook bezig met een grote verandering met het oog op de lange termijn en juist zolang deze regering blijft zitten, is het verstandig om in Italië te investeren, aldus de directeur. Ook over de wisseling van de wacht binnen de Confindustria was Marchionne zeer te spreken.
Over het toekomstperspectief van de combinatie Fiat-Chrysler heeft Marchionne een erg goed gevoel. Er zijn meerdere scenario’s mogelijk voor de verdere overname van de Amerikaanse groep. Het aandeel van Veba zal vroeg of laat in handen van Lingotto komen. volgens de CEO.
Marchionne beklaagt zich dat er in Europa teveel produktielocaties zijn. Wat dat betreft zeg ik: Nogal wiedes. Auto’s is datgene wat in Europa ons brood op de plank brengt: We bouwen ze om te exporteren. We maken in Europa de zuinigste, veiligste en betrouwbaarste auto’s ter wereld en daar is vraag naar…
Als we toegaan naar een model waarbij onze fabrieken alleen voor onze eigen markt produceren, dan zal een belangrijke motor van onze welvaart verdwijnen. Het is wat mij betreft dus geen zaak fabrieken te sluiten, of het nu gaat om Italiaanse FIAT-fabrieken of de Nedcar-fabriek in Nederland, maar ons af te vragen wat de redenen zijn dat onze fabrieken niet op volle toeren draaien. Wat dat betreft ben ik het niet eens met Marchionne.
Een belangrijke reden is het toetreden tot de EU van Oost-Europese landen. Dat geeft autofabrikanten toegang tot goedkope arbeid terwijl de nadelen van een fabriek in Oost-Europa weggenomen zijn. Bij alle merken draaien de Oost-Europese fabrieken op volle toeren, voor export naar West-Europa, maar ook naar de rest van de wereld. En wat dit punt betreft, of we het leuk vinden of niet, we zullen moeten concurreren met deze landen. Daar heeft Marchionne gelijk in.
Het idee van een “kenniseconomie” is vaak een wassen neus gebleken. Wij dachten in West-Europa dat wij de produktie van onze elektronica-industrie veilig naar Azië konden brengen en de kennisintensieve banen hier houden. Intussen laten Aziatische elektronicabedrijven de vaak al voormalige Europese reuzen alle hoeken van de arena zien. De kennis zit in Azië, niet in Europa.
We moeten oppassen dat datzelfde niet met de auto-industrie gebeurt. Laten we ons inprenten dat we in Europa geboren zijn om auto’s te maken en alle zeilen bijzetten om een autoprocerende en exporterende economie te blijven.
Ik ben het wel eens met Marchionne omdat je als bedrijf niet kan wachten tot onze lokale manier van produceren zich aanpast aan die van de andere werelddelen. Dat is wachten op de dag de ijskappen op de noord en zuidpool weer aan gaan groeien en dat de Europese overheden één coherent geheel gaan vormen, oftewel Sint Juttemis. Een in het verleden gecreëerde overcapaciteit (5 fabrieken! volgens mij heeft VW niet eens vijf fabrieken in Dld) ombuigen tot een rendabel geheel kent dus zijn grenzen. Ik vind het zelfs sympathiek dat hij het toch nog zoveel mogelijk probeert zolang het nog kan. Pomigliano is daar het bewijs van. De Europese autoindustrie is juist die van Oost-Europa aan het worden en dat valt niet te veranderen (en zelfs die zal het op termijn afleggen). Die lopende band medewerker in Born, Rüsselsheim en Turijn gaat echt niet ineens onder de omstandigheden werken van zijn collega in Bulgarije. Je kunt het wel forceren, maar zelfs dan loop je nog hopeloos achter op de concurrent, daar gaan lichtjaren overheen om dat weer te realiseren. En of een autofabriek op eigen bodem zoveel waard is valt te betwijfelen. Lager opgeleiden zullen waarschijnlijk de toeristenindustrie in gaan. Er komen immers steeds meer Chinezen en Russen hier op vakantie en we stikken met z’n allen in de monumenten. Geen autofabriek dus maar klompen werkplaats.. back to basic.
Ik ben het grotendeels wel eens met dmantione.
Een deel van de problemen van de West-Europese auto industrie ligt in de toetreding van de goedkope-lonen-landen.
Volgens mij gaat het echter niet om lonen alleen maar om de efficiency van een fabriek als geheel.
Hoeveel auto’s kan ik produceren en hoeveel marge heb ik (na aftrek van alle kosten) op mijn product. En kan ik mijn product daadwerkelijk verkopen (is er voldoende vraag naar).
En daar is waar het in duitsland nog steeds redelijk tot goed gaat en zijn het met name de zuidelijke landen waar de klappen moeten gaan vallen. En zullen vallen.
Vakbonden zijn een verworven recht en in een aantal gevallen zeker goed. Zaken forceren met stakingen, slechtpraten, politieke spelletjes etc zullen alleen averechts werken.
Ze worden vanzelf stil als daadwerkelijk fabrieken moeten worden gesloten.
vergeet niet dat het in Dld enkel goed LIJKT te gaan omdat die fabrikanten in Oost Europa en daarbuiten hun grootste inkomsten hebben dankzij fabrieken DAAR (VW heeft er 13 in China alleen al). In realiteit is er geen verschil met de situatie in Z-Europa behalve dat de lokale economie er beter voor staat, maar dat heeft niets met situatie de autoindustrie en staalindustrie te maken. Opel staat bv nu onder zeer grote druk. De overcapaciteit is in Dld misschien nog wel groter dan in de rest van EU.
De waarde van een autofabriek is meer dan de directe produktie van de fabriek. Zeker in de auto-industrie is de technologie om auto’s te kunnen produceren minstens zo belangrijk als de technologie van de auto zelf. Robotica. De Italiaanse auto-industrie heeft Comau. De Duitse auto-industrie heeft bijvoorbeeld Kuka Roboter. Denk ook aan autotechnologie-gerelateerde bedrijven als Magneti Marelli.
De economische activiteit erom heen is wat er op het spel komt te staan als je fabrieken gaat sluiten. Anders krijgt de fabriek ver weg op den duur een lokale leverancier, die lokale leverancier neemt ontwerpers in dienst die de technologie verder ontwikkelen, levert ook aan andere producenten in dat land zodat die produkten krijgen die kunnen concurreren met de West-Europese fabrikant en op den duur nemen producenten uit het land ver weg de markt over.
Het is gebeurd met de elektronica-industrie en kan zeker ook met de auto-industie gebeuren.
Een duitser zal altijd zichzelf willen verbeteren en ondanks dat het goed gaat zuinig zijn en geen overdreven risico’s nemen.hoe anders in de zuidelijke landen waar als het goed gaat ze de controle verliezen en ze overmoedig worden waardoor ze de grip verliezen met hun macho cultuur.hellaas zijn we met z’n allen te hebberig daarom zijn we ook in een crisis terechtgekomen. We zullen pas op de plaats moeten maken en concureren met supergoedkope landen. 😕
Jaja zuinige degelijke Duitsers he: Ik lees vandaag dat het om een overcapaciteit gaat van 2 tot 5 miljoen auto’s per jaar, waarvan de overgrote meerderheid uit Duitsland komt.
Wanneer stoppen wij Europeanen nou eens met jezelf beter voelen dan een ander een paar km verderop en kijken we niet naar wat we met z’n allen aan het doen zijn… Met z’n allen te hebberig inderdaad. Dat is de enige juiste conclusie Alfaspeed en dat zal ons duur komen te staan.