Sergio Marchionne wil niet weg uit Italië
Op de universiteit van Bologna greep Marchionne de kans om weer eens te spreken over de gewenste toekomst van de industrie van Italië. De CEO heeft al vaker tijdens diverse aangelegenheden juist bij de jeugd een bepaalde bewustwording willen stimuleren; “Italië is niet een land dat je zomaar achter je laat” Met deze woorden van nationaal sentiment, gaf de CEO duidelijk aan dat hij juist in Italië de uitdaging aan wil blijven gaan. Tegenstanders van Marchionne spraken zich hier direct kritisch over uit en noemden het ‘college’ van de CEO een soort brainwash-techniek.
Maar dat laatste kreeg nauwelijks gehoor gezien het enthousiasme waarmee Marchionne’s pleidooi werd ontvangen, door de meeste aanwezigen. Marchionne bepleite dat het idee achter Fabbrica Italia en de viering van 150 jaar Italiaanse eenheid, in elkaars verlengde liggen; “Italië moet net als in het verleden weer een land van productieve daadkracht worden. Er moet weer vertrouwen komen in wat we doen en in de mogelijkheden van onze nationale eenheid, in plaats van het accent te leggen op wat ons zo verdeelt. Daarom werken we ook door aan Fabbrica Italia, om zo een gezonde basis te scheppen voor meer productiviteit, betere export en het creëren van nieuwe kansen op het gebied van werkgelegenheid.”
Nauwelijks was de CEO klaar met zijn betoog, of de in Bologna erg grote FIOM-aanhang begon zich flink te roeren. Ook een uitspraak over het eventueel elders produceren van Maserati’s, werd de CEO niet in dank afgenomen. Het blijft voor Marchionne dus een riskant avontuur, hoe vaak hij ook trouw zal zweren aan zijn geboortegrond. Achter Italië’s symbolen gaat een hoop verdeeldheid schuil.
Het is natuurlijk heel simpel. Iedereen wil in z’n hart dat Alfa’s uit Milano komen, FIAT’s uit Torino en Ferrari en Maserati uit Modena. Maar je wil als bedrijf ook geld verdienen anders overleef je sowieso niet, dus kun je je niet altijd door je hart laten leiden. Je wilt dat je fabrieken een maximale utilisation hebben en een lage kostprijs en dat is wat waar SM mee bezig is.
@ Marco: het kan mij eigenlijk niet zoveel schelen of mijn Alfa in Milano/Arese gemaakt wordt of in Vladivostok, het probleem is alleen dat de know-how, het kwaliteitsgevoel etc bij een Amerikaan/ Canadees anders is dan bij een Italiaan. Vraag dat maar eens bij BMW. De eerste X5 werden in Spartanburg gebouwd, hetgeen er in resulteerde dat ze in Duitsland weer opnieuw konden beginnen, er klopte werkelijk niets van. Uit eerste hand weet ik dat hetzelfde probleem speelde bij Seat toen dat door VAG werd overgenomen. De wagens werden, aanvankelijk steekproefsgewijs, in Vorst (Belgie) gecheckt en in 9 vd 10 gevallen niet goed bevonden. Slechte assemblage, waardeloze kwaliteit. Als dit regel is beter in Italie blijven en de stakingen etc voor lief nemen.