Groen licht voor Pomigliano d’Arco
Het is officieel.
Na een hoop loopgraaf gebeuren op z’n Italiaans, rollen volgend jaar de eerste nieuwe Fiat Panda modellen van de band in de Giambattista Vico di Pomigliano d’Arco (NA) fabriek. Dit maakte gistermiddag minister van werkgelegenheid Maurizio Sacconi bekend. Het is het eindresultaat na een laatste overleg tussen FGA, FIOM en andere partijen. Of de FIOM ook daadwerkelijk alsnog een blijk van goedkeuring heeft gegeven is eigenlijk nog niet bekend. Wel liet de enige vakbond die niet akkoord ging gisterochtend nog weten dat men graag wil overleggen over de beste oplossingen zolang de wet in acht genomen wordt.
De minister liet vooral doorschemeren dat een bond als de FIOM een wettige uitslag van een moeilijk referendum ten allen tijde moet respecteren. Duizenden werknemers hebben voor het plan gestemd omdat de baangarantie op de lange termijn vele malen belangrijker is dan het feit dat de werkdruk toe kan nemen. Sacconi vond alle tegenstand eigenlijk een aanval op de Italiaanse economie en werkgelegenheid. Maar vanaf vandaag kan Italië zich dus verder ontwikkelen.
De fabriek zal voor de bouw van een belangrijk model als de Panda 6 maal 24 uur per week open blijven. Er zijn straks 18 ploegendiensten en een gemiddelde werknemer draait 40 uur per week. Onder het laatste akkoord kan Fiat 120 uur extra vragen per jaar. Dat zijn er 80 meer dan de oorspronkelijke 40 die slechts was toegestaan voor het akkoord. De pauzes bestaan uit drie momenten van 10 minuten en de maaltijd pauze is aan het einde van elke dienst. Het personeel heeft ook minder stakingsrecht en kan minder betaald afwezig zijn door ziekte of andere redenen. Fiat hoeft de eerste drie dagen niets uit te betalen indien de afwezigheid/staking niet conform de afspraken is (een beoordeling wordt gedaan door een gelijke commissie). Aan de arbeidsovereenkomst is een clausule verbonden waarin de verantwoordelijkheid voor het accepteren van het akkoord door de bonden is ondertekend.
Met de komst van de Panda naar Italië bewijzen CEO Sergio Marchionne en zijn collega’s, dat het inderdaad mogelijk is om het plan voor ‘Fabbrica Italia’ vorm te geven. Zij het niet zonder slag of stoot wat de Napoletaanse fabriek betreft. In dat plan staat beschreven dat de Italiaanse (auto)fabriek alleen een toekomst heeft, indien de productiviteit omhoog zou gaan middels extra ploegendiensten en meer flexibiliteit. De ‘Fabbrica Italia’ heeft in ieder geval de best denkbare vuurdoop doorstaan. Vanaf nu kan het alleen maar beter gaan. Helaas is voor Termini Imerese geen plaats geweest binnen het nationale plan van FGA.
Mooi!
Italiaanse auto’s worden weer in Italië gebouwd, maar terecht kan dat niet meer met werknemers die zich alleen bezig houden “lamentarsi”.
Sluit mij aan bij Marcos.
Nog een opmerking: ik was in Italië voor de viering van 100 jaar Alfa en we gingen naar het Alfamuseum in Arese. De toegang was echter afgezet door stakers van Fiat. Ik heb eens gekeken naar de auto’s van die stakers: van de misschien wel 100 auto’s was het aantal Italiaanse auto’s op 1 hand te tellen. Dus: 1) Toch wel grof dat de dag wordt verpest van de mensen die net zorgen voor hun werkzekerheid door hun produkten te kopen en 2) ze zouden beter zelf hun eigen auto’s kopen ipv te klagen dat hun industrie achteruitgaat. Ze liggen zelf mee aan de grondslag ervan. Als je dit vergelijkt met bvb het aantal Opels van de Opelarbeiders is dit echt bedroevend en een klap in het gezicht van de Italiaanse autoliefhebber.
@Wim.. idd schokkend..
Waarom moeten we blij zijn dat pomigliano blijft?
het maakt mij eerlijk gezegd geen biet uit waar mijn alfa wordt geproduceerd (zeker niet als dat door VW rijdende klagende en stakende dronken italianen zonder enig eergevoel over hun eigen product wordt gedaan). (ik kan hier persoonlijk helemaal niets van begrijpen. heb ooit in een beeldbuizenfabriek van philips gewerkt waar op een morgen een medewerker kwam vertellen dat hij een Sony tv had gekocht… als het aan mij had gelegen had ik de man ontslagen, maar dit terzijde)
Er is nada niente nienka te vinden van italiaanse cultuur in het in elkaar schroeven van een auto. Dat kan namelijk maar op een manier, en wel goed! Daarom is het alleen belangrijk welk team de auto ontworpen heeft. Zolang dat doordrenkt is met italiaanse olijfolie vind ik het lekker!