AutoEdizione Esclusivo: 8C Competizione vs California
In onze eerste exclusieve rij-impressie zoeken we twee uitersten op, die eigenlijk ook weer veel met elkaar gemeen hebben.
De één is een Spartaanse reïncarnatie van al het goede uit een ver verleden speciaal voor de liefhebber. De ander is precies dat wat een moderne Italiaanse GT in huis hoort te hebben en kan een breder (goed bedeeld) publiek aanspreken. De 8C is een sculptuur dat geen enkele aanpassing duld. Daarom is de 8C Spider bijvoorbeeld ook feitelijk een heel ander model. De California is Ferrari’s verkoopkanon en heeft een stalen klapdak.
Is het één dan een kunstzinnige uiting met eigenzinnig Milanees logo en het andere een ietwat ‘ordinaire’ Ferrari voor degene die niet weet waar hij of zij met z’n geld naar toe moet? Totaal niet… We zoomen in deze eerste ‘AutoEdizione Esclusivo’ daarom vooral in op die droomauto uit Maranello, die zich voordat we ‘m beter leerden kennen, in mindere mate als droomauto liet betitelen. De ultieme droomauto 8C Competizione zul je bij ons hoe gek het ook klinkt vaker tegenkomen, ook in detail.
De California is een mooie auto om te zien. In het echt valt op hoezeer de proporties van de auto in balans zijn ondanks het stalen klapdak (wat ruimte nodig heeft). De auto die wij bij ons hadden werd bovendien als extra oogverblindend ervaren, met dank aan een haast ‘Lancia-achtige’, ronduit gewaagde, maar prachtige ‘bicolore’ kleurstelling. Het is vele malen goedkoper om de California van klapdak tot bodem in één kleur te bestellen. Wat nog wel te doen is, zijn zwarte A stijlen voor een extra 1757 euro. Maar deze exoot heeft zelfs een wel heel bijzondere kleur rood met een haast oranje-gele glans erin verwerkt. Het witte parelmoer voor het dak en de A stijlen stond de California als een spannend decolleté. Wat kost zo’n speciale teint nou? Wel, tienduizend hele euro’s.
Optisch valt ook het zeer hoge afwerkingsniveau van het interieur op. Zeer chique met oog voor detail. Maar is deze nieuwe California met DTC bak ook een echte rijders auto om van onder de indruk te raken? De grote geventileerde keramische remschijven boezemen in ieder geval vertrouwen in. Bij het starten presenteert de auto zich meteen als een echte GT. Het Ferrari geluid is er wel even bij het aanslaan van de motor, maar wordt meteen getemd. De auto komt soepel van zijn plaats en komt met groot gemak mee in het stadsverkeer. De (optionele) achteruit-rij-camera is een leuke accessoire (3221 euro), dat het inparkeren met de toch wat hoge en onoverzichtelijke achterkant erg gemakkelijk maakt. De gerobotiseerde versnellingsbak is in de stand “auto” een juweeltje. Schakelen gaat zijdezacht, het koppelmoment is nauwelijks voelbaar. Ferrari heeft heel duidelijk gekozen om de California gebruiksvriendelijk te maken. Dit zie je ook terug in het ruime interieur. Achter de voorstoelen bevind zich nog een bank waarop redelijk wat bagage vervoerd kan worden of een klein kind (Ferrari kinderzitje is dan ook een optie in de catalogus!). Dit kan hoe gek het ook klinkt heel goed een auto zijn voor iedere dag. Ferrari is dus in staat ook commercieel slimme auto’s bouwen. Inmiddels is de vraag voor dit model alleen maar stijgende.
Dit neemt niet weg dat de Ferrari zich van een heel andere kant laat zien zodra je een beroep doet op de sportieviteit. De ‘manettino’ in de juiste stand transformeert de auto volledig. De vering wordt stijver maar blijft comfortabel. Je merkt dat je dan een messcherpe auto in handen hebt met onder andere; royaal vermogen dankzij de direct ingespoten V8, een uitstekende balans mede door een goede gewichtsverdeling over de assen, zeer effectieve remmen en bovenal een superieure gerobotiseerde versnellingsbak. Deze schakelt in de sportieve stand zo snel dat je bij wijze van spreken geschakeld hebt voordat je de flipper aan het stuur daadwerkelijk hebt aangeraakt. Dit scheelt acceleratietijd, maar draagt ook bij aan de totale snelheidsbeleving. De California is een ultra scherp scheurijzer dat zich gewillig laat verplaatsen. De uitstekende motor heeft steeds meer dan genoeg vermogen over, en mocht je toch per abuis in een ongunstig verzet zitten dan is schakelen dus een kwestie van milliseconden. Werkelijk een ’totale auto’. Een prachtig ‘Gesamtkunstwerk’. Heel knap hoe Ferrari twee zielen in één auto heeft gestopt zonder dat je (onder zogenaamde ‘road conditions’) op enig moment het compromis ervaart als een ‘second best solution’. Een must vonden we ook de ‘Magneride dual-mode suspension’. In de schokdempers heb je dan voor 4759 euro geen olie zitten maar speciale magnetische vloeistof dat zich snel aanpast indien er om gevraagd wordt. Hiermee kan goed comfort en de betere sportiviteit makkelijk afgewisseld worden. Ook wat dit betreft geen compromis dus. Ferrari kenners en bezitters zweren bij deze optie op een GT.
Geen minpuntjes? Misschien de besturing. Deze is verrassend licht en is wat wennen bij het insturen vanuit hogere snelheden. We hadden deze liever wat zwaarder gehad, waardoor het gemakkelijker is geleidelijk en op het juiste moment in- en uit te sturen. Misschien is dat dan toch een soort compromis geweest.
[nggallery id=379]
En dan de auto waar we dagelijks mee wakker zouden willen worden en waar je ons s’nachts voor uit bed kunt halen. De 8C is op vele fronten een auto die gelijkwaardig is aan de California. De sterke V8, de transaxle, de goede bodem-aerodynamica. Toch is de beleving anders. Enerzijds minder verfijnd. De 8C maakt een stuk meer geluid (muziek!) dan de California. Schakelt minder snel door afwezigheid van de dubbele koppeling en kwispelt meer met de staart als het richting de limiet gaat. De 8C Competizione is minder vergevingsgezind, hoewel de limiet ook bij deze auto ver weg ligt dankzij de uitstekende balans in de auto. Ook is de 8C Spartaanser. Geen luxe electronische gadgets, zoals park distance, laat staan een achteruit-rij-camera. De Alfa is minder gericht op dagelijks gebruik, zonder overigens een rasechte raceauto te zijn. Het blijft een ook zeer comfortabel te rijden GT, vooral als hij niet in de sport stand en met de versnellingsbak op “auto” wordt gereden. De 450 stampende hengsten blijven dan rustig op stal. Tegelijkertijd fascineert en betovert de 8C uiteraard toch meer dan de California, juist dankzij de afwezigheid van al te veel kille verfijning. Het geluid is bombastisch en een akoestisch hoogtepunt voor de liefhebber. De lichte driftneiging achterin doet je constant beseffen dat deze wel heel exclusieve Alfa eigenlijk een sticker onder de motorkap moet hebben met de tekst; ‘Handle with care! Its ‘one’ of the only 500!’
Die rijeigenschappen zijn zeker een deel van het charisma van de 8C. Het maakt dat je zowel boven- als onderhuids naar de auto verlangt. Telkens dat bad van totale verleiding waar je onherroepelijk in ondergedompeld wordt zodra je ermee in aanraking komt. Het meest zinnenprikkelende op automobielgebied. Misschien laat het verschil tussen de Ferrari en de Alfa zich het beste als volgt omschrijven; de Alfa is met het hart gebouwd en de California met het hoofd. De California is de perfectere auto, de 8C de lekkerste… De 8C Competizione is een Alfa Romeo.
[nggallery id=380]
Goed verslag, met echt erg fraaie foto’s (waarvoor hulde!). Helaas niet uit eigen ervaring, maar wel vanuit gevoel en emotie (..) een herkenbare conclusie. Ik kijk uit naar meerdere van dit soort verslagen en foto’s.
prachtige foto’s!
Is het mogelijk deze in grotere resoluties te geven? (dan wel liefst zonder een al te opzichtig logo)
Dankje Joost. Helaas moet je het met deze doen. Dit omdat we het wat esclusivo willen houden en we niet in staat zijn om de 100 die na jou komen ook zip’s te mailen 😉
Jammer, er zitten echt wel enkele ideale wallpapers tussen.
@Mattia Mariani:
Je zou een wallpaper sectie moeten maken op deze site! 😉
Goed plan.
Voor hoeveel per stuk?
😛