FIOM valt FGA aan in strijd om Pomigliano d’Arco

Er zijn slechts twee fenomenen die de Italiaanse economie afremmen.

Mafia en een zee aan vakbonden van allerlei kleur. Sommigen zeggen zelfs dat het één dikwijls samenspant met het andere om bepaalde doelen te bereiken. Corruptie vind je in Italië op links én rechts. Maar al met al zegt men dat in het ingewikkelde land de balans voor de economie het slechts uitpakt wanneer extreem links zich werkelijk op allerlei wijze in de strijd werpt voor een zogenaamd nobele zaak. Een van de redenen waarom Brussel iemand als Silvio Berlusconi altijd zal steunen. De diep rode bond FIOM (en CGIL) toont ook vandaag weer dat het precies de belichaming is van datgene wat menig grootindustrieel in Italië vreest. Toekomstplannen voor een FGA fabriek in Napels staan op dit moment op het spel, doordat de meest radicale bond van Italië geen enkel akkoord wil, zolang alle eisen niet worden ingewilligd.

Dit is na alle problemen rond Termini Imerese en de vele discussies met het Senaat, misschien wel precies datgene waar iemand als Marchionne het meest voor gewaarschuwd heeft. Vandaag is er opnieuw een ontmoeting over de toekomst van Pomigliano d’Arco, en als we de leiding van Fiat mogen geloven is dit tevens de laatste kans.

Er hang ondanks de goedkeuring van alle andere bonden eind vorige week, dus nog steeds een donkere wolk boven de Napoletaanse fabriek. Critici vinden intussen dat de FIOM zich schuldig maakt aan spelbederf met alle risico’s van dien. De leiding van de bond zou namelijk niet eens open staan voor de mening van de werknemers in deze kwestie en weigert een referendum te houden. Er lijken dus geheel andere belangen te worden verdedigt hier. FIOM zelf zegt dat hun protest cruciaal is. Als Fiat een akkoord bereikt volgens de huidige voorwaarden, zou het iedere stakende werknemer kunnen ontslaan, aldus de bond. Een regel die zelfs tegen de Italiaanse grondwet (art.40) ingaat.

Kortom de gemoederen tussen links en rechts Italië lopen weer eens hoog op.