De spanning loopt op voor Pomigliano d’Arco
Schietgebedjes worden inmiddels op Sicilië al lang niet meer gepreveld.
Maar in het Napoletaanse industriegebied zijn de werknemers van de FGA fabriek er inmiddels toch hard mee begonnen. Het leek allemaal in orde met de aankondigingen van de afgelopen maanden. De grote verbouwing en de komst van de nieuwe Panda… Maar in het door de Camorra gewurgde Napels is bijna niets in orde. Dagelijkse kopzorgen en onwesterse armoe zijn daar de realiteit van de dag in het door grote werkeloosheid geplaagde verstedelijkte gebied aan de kust van Campania. Zullen de heiligen die men daar aanroept ooit nog omzien naar de smekende zielen onderaan de Vesuvius?
Er zijn momenteel nog geen akkoorden bereikt tussen FGA en de bonden. Het productieplan voor de komende jaren komt daarmee direct op een hellend vlak te staan. Het is bovendien duidelijk dat Fiat daar al lang rekening mee houdt. De Panda kan namelijk met veel meer gemak in Polen in productie gaan dan in het grillige Napels. Het is daarom ook precies om die reden dat FGA in deze kwestie absoluut de eisende partij is. FGA president John Elkann zegt daarom deze week opnieuw nadrukkelijk dat de bonden het lot van de fabriek in handen hebben. FGA heeft met het plan onder de naam ‘Fabbrica d’Italia’ bovendien duidelijk gemaakt dat het juist waar het kan wil investeren in haar nationale fabrieken. Termini Imerese is wat FGA betreft een uitzondering. Ook Marchionne blijft benadrukken dat dit een buitenkans is voor Pomigliano, maar ook vooral een laatste kans. Sergio Marchionne stelde vorige week nog dat er weinig tijd meer is. De kwestie begint de firma inmiddels geld te kosten. De deadline is volgens de CEO keihard en kent geen extra tijd. Zodra deze overschreden wordt, zal Fiat beslissen om een nieuw plan in werking te stellen voor de productie van de Panda en lijkt het lot van Pomigliano d’Arco binnen een dag op die van Termini Imerese.
Vakbondsleider Raffaele Bonanni is juist positief over de huidige vorderingen. Een akkoord is volgens de secretaris-generaal van de Cisl aanstaande. De bonden eisen betere werk- en loonafspraken. 4 juni zal nog een volgend overleg volgen. Op 10 juni valt de beslissing. Daarna is er geen weg terug indien er geen akkoord is.
Ongelofelijk dat die vakbonden in Italië zo hardleers zijn. Er valt in deze tijden van crisis niets te eisen. Wees blij met behoud van werkgelegenheid. Als het weer goed gaat, kun je eisen gaan stellen.